Ο ρόλος του γονέα στην επιλογή επαγγέλματος για το παιδί

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς εξαιτίας δικών τους απωθημένων, πεποιθήσεων ή προσδοκιών, αποτρέπουν ένα παιδί από το να ασχοληθεί πραγματικά με το επάγγελμα που επιθυμεί και στο στρέφουν σε επαγγελματικούς δρόμους δικής τους επιλογής. Οι γονείς επιστρατεύουν, μάλιστα όλες τις δυνάμεις, προκειμένου να αποτρέψουν το παιδί από την επαγγελματική κατεύθυνση που επιθυμεί, χρησιμοποιώντας ακόμα και αθέμιτα μέσα όπως τον συναισθηματικό και οικονομικό εκβιασμό.

Οι γονείς πολλές φορές θεωρούν τα παιδιά τους πρέπει να είναι η δική τους συνέχεια και πως εκείνα φέρουν την ευθύνη για τη δική τους επαγγελματική και κοινωνική συνέχιση. Επιθυμούν να συνεχιστεί το όνομά τους ή θεωρούν πως κάποια επαγγέλματα προσφέρουν μεγαλύτερη οικονομική εξασφάλιση, όπως και κοινωνική αποδοχή. Δεν αποκλείεται μάλιστα, να υπάρχουν επαγγέλματα όπως τα καλλιτεχνικά τα οποία να απορρίπτουν ως ανήθικα ή επικίνδυνα.

Οι γονείς πολλές φορές συγχέουν την επιτυχία αποκλειστικά και μόνο με την κοινωνική καταξίωση που επιφέρει ένα επάγγελμα. Αγνοούν πως η εσωτερική ισορροπία και η υγιής συναισθηματική κατάσταση, είναι εκείνες που σαν κινητήριο όχημα βοηθούν τον άνθρωπο να θέτει ολοένα και μεγαλύτερους στόχους, όπως και του να αγωνίζεται για την υλοποίησή τους.

Ένας άνθρωπος ο οποίος καταπιάνεται με ένα επάγγελμα το οποίο δεν αγαπάει απλά και μόνο για να ικανοποιήσει ανθρώπους έξω από αυτόν ή επειδή οι άλλοι τον σπρώχνουν θεωρώντας πως αυτό θα του επιφέρει οικονομική ανέλιξη, αργά ή γρήγορα έχοντας απομακρυνθεί από τα πραγματικά του θέλω, θα αρχίσει να γίνεται ένας άνθρωπος δυστυχισμένος και χωρίς πραγματικό πάθος για αυτό με το οποίο καταπιάνεται.

Είναι σημαντικό οι γονείς να στέκονται δίπλα στο παιδί τους, σεβόμενοι παράλληλα το γεγονός πως αποτελεί μία ανεξάρτητη από εκείνους προσωπικότητα, η οποία έχει δικά του θέλω και επιθυμίες. Ο ρόλος τους πρέπει να είναι ενθαρρυντικός και συμβουλευτικός, όχι καταπιεστικός και καθοδηγητικός.  Δεν ωφελεί να τα σπρώχνουν σε κατευθύνσεις για τις οποίες εκείνοι δείχνουν απροθυμία και είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί πως πρέπει επιτέλους να γίνει αποδεκτό πως η είσοδος σε μία πολύφερνη σχολή δεν ισοδυναμεί απαραίτητα και πάντα με την επιτυχία. Οφείλουν να σεβαστούν τα ταλέντα και τις κλίσεις τους, οι οποίες θα αποτελέσουν και το εφαλτήριο για την επιτυχία και την ανάδειξή τους.

Οι άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι όταν ασχολούνται με αυτό που αγαπούν πραγματικά. Και όταν κάνεις αυτό που αγαπάς πραγματικά, δε χρειάζεται να δουλέψεις ποτέ…