- “Ο γιος μου φέρεται με ασέβεια και υποτιμητικές συμπεριφορές” - 5 Απριλίου 2024
- “Ο γιος μου υπέστη ενδοσχολική βία” - 20 Σεπτεμβρίου 2023
- “Η κόρη μου θέλει να γυρίζει στο σπίτι από την έξοδό της αργά” - 12 Ιουλίου 2023
Ερώτημα αναγνώστριας
Καλημέρα σας !
Για άλλη μια φορά θέλω να σας συγχαρώ για το site σας.
Θα ήθελα την γνώμη σας για κάποιο περιστατικό ενδοσχολικής ανάρμοστης συμπεριφοράς που υπέστη ο γιος μου μαθητής β γυμνασίου. Ένα συνεσταλμένο παιδί, δίκαιο, καλός μαθητής αλλά παράλληλα και έφηβος !
Το περιστατικό συνέβη σε ημερήσια εκδρομή όπου για πρώτη φορά «μπήκε στο μάτι των νταήδων συμμαθητών του» Του πήραν το καπέλο που φορούσε μέσα από το κεφάλι του. Δυο φορές την ίδια μέρα . Την πρώτη φορά επενέβη σαν σίφουνας και με περίσσιο θάρρος μπορώ να πω , φίλος του που ήταν μαζί και του επέστρεψε το καπέλο όπου κι αυτός το πήρε κατά τον ίδιο τρόπο από τον θρασύτατο συμμαθητή που το φορούσε ! Την δεύτερη φορά το πήρε ο νταής συμμαθητής όπου και το εξαφάνισε. Ο γιος μου πήγε να το ζητήσει και την ίδια μέρα αλλά και την επομένη χωρίς αποτέλεσμα . Στη συνέχεια το ανέφερε σαν συμβάν στη διεύθυνση του σχολείου όπου εκεί πήρε εντελώς άκυρη αντιμετώπιση! Το συμπέρασμα είναι ότι οι ανάρμοστες συμπεριφορές δεν έχουν οριστικό τέλος, ειδικά όταν οι εμπλεκόμενοι μαθητές – θύτες είναι με γνωριμίες και γόνοι γνωστών επιχειρηματιών .
Σας ζήτω λοιπόν, εάν έχετε την καλή διάθεση, να με συμβουλέψετε για το πώς μπορώ να λειτουργήσω από δω και στο εξής για να στηρίξω το παιδί μου.
Περιμένω νέα σας
Απαντά η Προσωποκεντρική Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδευτικός Μαριλίζα Χρυσικάκη
Η βία σε όλες τις εκφάνσεις, όπως επιθετικές συμπεριφορές και πράξεις (λεκτικές και σωματικές), παραβίαση, πειράγματα, μικροκλεψιές και οτιδήποτε παραπέμπει σε παραβατική συμπεριφορά, στις μέρες μας έχει δυστυχώς αυξηθεί. Το συναντάμε παντού, στον δρόμο, στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία, στο διαδίκτυο.
Το σχολείο, είναι ένα από τα πλαίσια που παρατηρείται συχνά έξαρση τέτοιων συμπεριφορών και καταστάσεων. Για κάθε φαινόμενο που συμβαίνει, είναι πολύ σημαντικό, αρχικά, να ενημερωνόμαστε για τα γεγονότα. Στη συνέχεια, ακούμε με προσοχή το παιδί και επικυρώνουμε τα συναισθήματά του, όσο δύσκολο κι αν είναι να βλέπουμε το παιδί μας να είναι θύμα μιας κατάστασης. Δύσκολα συναισθήματα γεννιούνται, όπως θυμός, ανησυχία, φόβος.
Οι έφηβοι που έχουν καλή σχέση με τους γονείς τους και μπορούν να τους επικοινωνήσουν το τι συμβαίνει, μερικές φορές τείνουν να μην θέλουν να τους ανησυχήσουν ή να τους στενοχωρήσουν με αποτέλεσμα να επιλέξουν να αποκρύψουν κάποια γεγονότα. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, είναι σημαντικό να φροντίζετε εσείς τα δικά σας συναισθήματα και να προσπαθήσετε να μην πανικοβληθείτε με τις εμπειρίες που θα φέρει το παιδί.
Εξίσου σημαντικό και αναγκαίο είναι να βρείτε μαζί με το παιδί σας τρόπους επίλυσης τέτοιων καταστάσεων. Μπορείτε, για παράδειγμα, να προτείνετε μαζί διάφορους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί τη συγκεκριμένη κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο, θα αναπτύξει δεξιότητες και πιο συγκεκριμένα, να βρίσκει λύσεις σε ένα πρόβλημα, να προστατεύει και να υπερασπίζεται τον εαυτό του και θα αυξηθεί η αυτοεκτίμησή του.
Φυσικά, το πιο σημαντικό από όλα, είναι η έγκαιρη και άμεση ενημέρωση του σχολείου και των καθηγητών. Μπορείτε κι εσείς να ενημερώσετε με γραπτό και προφορικό τρόπο το σχολείο για τα γεγονότα που έχουν γίνει.
Η βία φέρνει βία αλλά με πρόληψη και αμεσότητα μπορούμε να προνοήσουμε για ορισμένα γεγονότα και ειδικά για την ασφάλεια των παιδιών.