Αφιερωμένο στο κορίτσι που νίκησε τη λευχαιμία

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Από ένα τόσο δα μικρό κορμάκι, από μία λιλιπούτεια ύπαρξη, ποιος να μπορούσε να φανταστεί ότι θα υπήρχε μέσα του τόση δύναμη. Πως ούτε εκείνα τα μαλλιά που έπεφταν, ούτε οι χημειοθεραπείες, ούτε οι εξετάσεις θα μπορούσαν να πτοήσουν τη δύναμή του.

Ήταν μικρό παιδί, μία σταλιά κοριτσάκι όταν μία αδιαθεσία το οδήγησε στο νοσοκομείο και σε μία σειρά εξετάσεων οι οποίες, δυστυχώς, επιβεβαίωσαν τις χειρότερες φοβίες: πως ένας όγκος, κακός και βλοσυρός, υπήρχε μέσα στα κύτταρα, στο αίμα της το ίδιο.

Οι εξετάσεις από εκείνη την ημέρα πολλές. Η παρακολούθηση από γιατρούς καθημερινή και πολύωρη. Και αυτοί οι γονείς της! πόσο θάρρος έκρυβαν μέσα τους υποδυόντουσαν τους άνετους και τους αισιόδοξους για να μην τη φοβίσουν. Δε γνώριζαν όμως πως εκείνη έκρυβε μέσα της δύναμη στρατού ολόκληρου. Δε γνώριζαν πως εκείνη είχε όπλο το πείσμα και την αποφασιστικότητα απέναντι στο κακό τέρας που είχε φωλιάσει στο σώμα της. Δεν τη φόβισαν οι αδιαθεσίες, η θολούρα, οι οροί, ο υψηλός πυρετός.

Δε λύγισε ποτέ της. Ακόμα και όταν αυτή η κακιά αρρώστια έκανε τα μαλλιά της να πέσουν. Εκείνη όμως δεν ήθελε να τα κρύψει με περούκες, ήταν υπερήφανη για τον αγώνα της και αυτό το μήνυμα ήθελε να περάσει σε όλο τον κόσμο. Πως δεν πρέπει να προδικάζουν, δεν πρέπει να είναι έτοιμοι να στάξουν από μέσα τους τόσο φαρμάκι, προσπαθώντας να δηλητηριάσουν την ψυχή των άλλων. Γιατί δε γνωρίζουν στην ουσία τίποτα για την ιστορία, τη ζωή, αυτό που κρύβουν μέσα τους οι άλλοι.

Αυτή η μικρή νικήτρια της ζωής τα κατάφερε. Εις πείσμα όλων. Το νίκησε το θεριό, τα κατατρόπωσε τα κακά κύτταρα που ήθελαν να εξαπλωθούν περισσότερο στο σώμα της.

Αυτή της η ζωγραφιά συμβολίζει τη δύναμη, το θάρρος, τη δίψα για ζωή. Συμβολίζει τη δύναμη ενός μικρού κοριτσιού της οποίας το σθένος ξεπέρασε ακόμα και τη δύναμη των μεγάλων.

ΥΣ: Για το κορίτσι, για κάθε μικρό παιδί, που νίκησε τη λευχαιμία.