Το έφηβο παιδί σας έχει την τάση να καταναλώνει μόνο συγκεκριμένα φαγητά; Δείτε πώς μπορείτε να το βοηθήσετε!

Γράφει στο efiveia.gr η Διαιτολόγος-Διατροφολόγος Κωνσταντίνα Κατσανά

Συχνά οι έφηβοι παρουσιάζουν μία προτίμηση για συγκεκριμένα μόνο φαγητά, με αποτέλεσμα να έχουν περιορίσει αρκετά το εύρος των διατροφικών τους επιλογών στο μεσημεριανό γεύμα. Κάτι τέτοιο, πέρα από το γεγονός ότι, δυσκολεύει σημαντικά τον προγραμματισμό μιας οικογένειας, πολλές φορές δημιουργεί ανησυχία στους γονείς.

Στο παρόν άρθρο θα αναφέρουμε έναν βασικό τρόπο, με τον οποίο μπορείτε να υποστηρίξετε το έφηβο παιδί σας, καθώς επίσης τις συχνότερες «παγίδες» που είναι καλό να αποφύγετε. Όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει πιθανώς και από το ίδιο σας τον εαυτό, ο κατάλληλος τρόπος διαχείρισης παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με τη διατροφική συμπεριφορά ενός ατόμου.

Το ίδιο γεύμα για όλους

Το να ετοιμάζετε σχεδόν καθημερινά διαφορετικά φαγητά για κάθε μέλος της οικογένειας ανάλογα με τις διατροφικές προτιμήσεις του καθενός είναι εξαιρετικά κουραστικό και ψυχοφθόρο. Από την άλλη, το να μαγειρεύετε σύμφωνα με τις διατροφικές επιθυμίες του έφηβου παιδιού σας μπορεί να σας οδηγήσει στο να μειώσετε σημαντικά την ποικιλία των φαγητών που προσφέρετε στην οικογένειά σας σε εβδομαδιαία βάση.

Και οι δύο τακτικές που αναφέρθηκαν δε λειτουργούν θετικά, καθώς στερούν από τον έφηβο τη δυνατότητα να εκτεθεί συστηματικά σε μία ποικιλία τροφίμων. Πώς, λοιπόν, να ανακαλύψει πως οι γίγαντες μπορεί να είναι πιο νόστιμοι από όσο περίμενε ή ότι, το μπρόκολο είναι πολύ γευστικό όταν συνδυάζεται με λίγο μπαλσάμικο και τυρί, εάν δεν του προσφέρονται συχνά αυτές οι επιλογές μέχρι να τις δοκιμάσει; Με το να αποκλείονται από το τραπέζι όσα τρόφιμα δεν καταναλώνει αυτή τη στιγμή το παιδί σας, χάνει την ευκαιρία να εξοικειωθεί με αυτά, αλλά και να δημιουργηθεί μέσα του η ανάμνηση πως τα συγκεκριμένα τρόφιμα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογενειακής διατροφής.

Βεβαιωθείτε πως σε κάθε γεύμα θα υπάρχει τουλάχιστον ένα τρόφιμο, το οποίο αρέσει σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Εάν, για παράδειγμα, το έφηβο παιδί σας αποφεύγει το ψάρι, αλλά καταναλώνει ευχάριστα τις πατάτες, θα μπορούσατε να προσφέρετε ως κύριο γεύμα ψάρι ψητό με πατάτες στο φούρνο ή να ετοιμάσετε την αγαπημένη του σαλάτα. Έτσι, δε χρειάζεται να ανησυχείτε πως το παιδί σας θα μείνει νηστικό. Η ανάπτυξή του δεν πρόκειται να επηρεαστεί αρνητικά εάν δε φάει κάποιες φορές αυτό που θεωρείται «κανονική μερίδα». Φροντίστε ώστε να ακολουθείται η ίδια τακτική από όλα τα άτομα που σχετίζονται με τη σίτιση του παιδιού σας, όπως η γιαγιά.

Δεν είναι μορφή τιμωρίας

Είναι πολύ σημαντικό για το παιδί σας να αντιληφθεί πως αυτή η νέα σας προσέγγιση δεν αποτελεί κάποια μορφή τιμωρίας ούτε θέλετε να το γεμίσετε με αρνητικά συναισθήματα. Στην πραγματικότητα, η πρόθεσή σας είναι ακριβώς το αντίθετο. Να το υποστηρίξετε με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να αποκτήσει επαφή με μία ευρεία ποικιλία τροφίμων, τα οποία περιέχουν πολύτιμα συστατικά για την υγιή ανάπτυξη του οργανισμού του, ενώ παράλληλα μπορούν να του χαρίσουν μία καινούρια πηγή απόλαυσης που δεν είχε φανταστεί μέχρι τώρα.

Διώξτε τις τύψεις από το τραπέζι

Αποφύγετε να του δημιουργήσετε τύψεις σε περίπτωση που δεν καταναλώσει όσο φαγητό νομίζετε ότι, «θα έπρεπε» και φυσικά αφήστε στην άκρη την κριτική και τα σχόλια όταν δε δοκιμάζει κάποιο φαγητό. Θυμηθείτε πως είναι πολύ βασικό για το έφηβο παιδί σας να αναπτύξει εμπιστοσύνη απέναντι στο ίδιο του το σώμα για το τι και πόσο θα επιλέξει να φάει κάθε φορά. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να το ενθαρρύνετε να ακούει και να σέβεται τα δικά του μηνύματα πείνας και κορεσμού. Δείξτε του εμπιστοσύνη. Το έχει ανάγκη για να αποκτήσει μία υγιή σχέση τόσο με το φαγητό όσο και με το ίδιο του σώμα. Μονάχα έτσι θα μπορέσει να είναι σε σύνδεση με τις πραγματικές ανάγκες του σώματός του τόσο άμεσα όσο και σε βάθος χρόνου.

Άκου το σώμα σου! Αυτό ξέρει

Επιπλέον, είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό πως «το να τρώει το φαγητό του» δεν είναι ένας τρόπος για να ικανοποιήσει κανέναν-ούτε κι εσάς. Δεν είναι υποχρέωσή του να φάει περισσότερο από όσο θέλει ή χρειάζεται, επειδή κουραστήκατε να του μαγειρέψετε ή «για να μην πάει χαμένο». Κάθε φορά που ένα παιδί αισθάνεται αναγκασμένο να φάει για να ευχαριστήσει ή να μη στενοχωρήσει τους γονείς του, στην πραγματικότητα αρνείται τις δικές του ανάγκες. Όταν αυτό συμβαίνει συστηματικά, τότε ο έφηβος αρχίζει να αγνοεί τα μηνύματα που του στέλνει το ίδιο του το σώμα για να «υπακούσει» σε αυτό που το λέει κάποιος άλλος, με αποτέλεσμα να αποσυνδέεται τελικά πλήρως από το σώμα του.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, πολλά άτομα στην ενήλικη ζωή τους βιώνουν τεράστια δυσκολία στο να αναγνωρίσουν πότε ακριβώς πεινούν ή πότε χορτάσαν. Γι’ αυτό και αναζητούν πολλές φορές κάποια δίαιτα ή πρόγραμμα διατροφής για να τους πει πότε, πόσο και τι ακριβώς «πρέπει» να καταναλώσουν, καθώς οι ίδιοι αισθάνονται ανίκανοι να ακούσουν και να εμπιστευτούν το σώμα τους και αυτό τους προκαλεί άγχος. Πολύ συχνά τα άτομα αυτά έχουν στο ιστορικό τους έντονες αναμνήσεις με τους γονείς τους να τα πιέζουν να καταναλώσουν κάτι ανεξάρτητα από το εάν τους άρεσε πραγματικά ή όχι και ανεξάρτητα από το εάν είχαν ήδη χορτάσει ή όχι. Σίγουρα αυτό είναι ένα φαινόμενο, το οποίο θέλουμε να το αποφύγουμε.

Αναμφισβήτητα είναι πολύ ωφέλιμο για έναν έφηβο να καταναλώνει ποικιλία τροφίμων μέσα στην εβδομάδα. Όχι λόγω καταπίεσης, αλλά από συνειδητή επιλογή, η οποία μπορεί να προκύψει με φυσικό τρόπο μέσω της συχνής έκθεσης σε διαφορετικά τρόφιμα και της σταδιακής εξοικείωσής του με αυτά.

«Μήνυμα» για το σπίτι

Μαγειρέψτε ένα κοινό γεύμα για όλους και όχι το αγαπημένο φαγητό του καθενός ξεχωριστά. Η συχνή επαφή με διαφορετικά τρόφιμα είναι ο μοναδικός τρόπος για ένα έφηβο παιδί να εξοικειωθεί με αυτά και ίσως τελικά να τα αποδεχτεί και να του αρέσουν. Δεν περιμένουμε πως θα αγαπήσει όλα τα διαφορετικά όσπρια και λαχανικά που υπάρχουν. Είναι φυσιολογικό να προτιμά κάποια φαγητά έναντι των άλλων. Εάν, όμως, δεν έχει τη δυνατότητα να τα γνωρίσει και να έρθει σε επαφή μαζί τους, τότε χάνει την ευκαιρία να τα δοκιμάσει και να διαμορφώσει μία ολοκληρωμένη άποψη για αυτά.

Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και αμέριστη κατανόηση από την πλευρά σας. Η κριτική και η δημιουργία τύψεων δεν έχουν καμία θέση στο τραπέζι. Κρατήστε αυτά τα δύο μακριά. Βοηθήστε το παιδί σας να εμπιστευτεί το σώμα του, δείχνοντάς του πρώτα εσείς πως το εμπιστεύεστε. Η σχέση του παιδιού σας με το φαγητό και το σώμα του είναι μία σχέση ζωής. Γι’ αυτό αξίζει και να είναι υγιής. Τα θεμέλια της χτίζονται από τώρα και εσείς μπορείτε να παίξετε ουσιαστικό ρόλο, ώστε να είναι γερά και υποστηρικτικά.

Σας εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας!