Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να ανακαλύψουν τον εαυτό τους

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Τα παιδιά έχουν εξοπλιστεί με φυσική περιέργεια, η οποία τα ωθεί να προσπαθούν να ανακαλύπτουν την αλήθεια πίσω από κάθε μυστήριο της ζωής. Τα ατελείωτα “γιατί” που τα βασανίζουν, γίνονται η απαρχή για την προσπάθεια ανακάλυψης της γνώσης, της εμβάθυνσης των γεγονότων και της ουσίας τους.

Το μυστήριο αυτό μεγεθύνεται όταν το παιδί προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστήριο πίσω από το μεγαλύτερο γοητευτικό άγνωστο που υπάρχει: τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο εαυτός μας είναι το μεγαλύτερο μυστήριο, κάθε φορά που αισθανόμαστε πως τον ανακαλύπτουμε, τότε είναι που ξεφυτρώνει κάτι ακόμα που μας είναι άγνωστο. Ο εαυτός μας έχει τόσο βαθύ νόημα και εμπεριέχει τόσες αλήθειες, που είναι βέβαιο πως πάντοτε θα έχουμε λόγο να προσπαθούμε και να μην επαναπαυόμαστε.

Την περίοδο της εφηβείας, η ανάγκη αυτής της αναζήτησης, μοιάζει περισσότερο έντονη και αναγκαία από ποτέ. Ο έφηβος έχει έντονη την ανάγκη της μοναχικότητας,  ξοδεύει ώρες μόνος του, επειδή προσπαθεί μέσα από αυτή του τη μοναξιά να επαναπροσδιοριστεί.

Το μεγαλύτερο λάθος είναι να ασεβείς επάνω στην ανάγκη του άλλου να μένει μόνος και να μην του αναγνωρίζεις το δικαίωμα στον προσωπικό χώρο. Ένα παιδί, ένας έφηβος που θέλει να περάσει χρόνο μόνος του στο δωμάτιό του, δεν κάνει απαραίτητα “κακά πράγματα”, όπως οι γονείς τις περισσότερες φορές φοβούνται.

Όταν ανοίγεις την πόρτα χωρίς να ρωτήσεις, όταν δεν επιτρέπεις στο παιδί να περνάει λίγο χρόνο μόνο του τη στιγμή που το έχει ανάγκη, τότε ασεβείς σε μία σημαντική και απόλυτη ανάγκη: να γνωρίσει τον εαυτό του, να χαθεί στη σιωπή του και μέσα στην ησυχία να βρει απαντήσεις για όλα τα σοβαρά και υπαρξιακά του προβλήματα. Για αυτό, αναγνώρισε στο παιδί την ανάγκη της μοναχικότητας που θα του δώσει την ευκαιρία να γνωρίσει τον εαυτό του.