“Η κόρη μου Α’ Λυκείου από άριστη μαθήτρια δεν διαβάζει, ενώ γκρινιάζει συνέχεια!”

Ερώτημα αναγνώστριας

Καλημέρα σας. Διαβάζω πολλά άρθρα σας και τα ερωτήματα αναγνωστών σας και γι’ αυτό πήρα το θάρρος να σας εκφράσω και να ζητήσω την συμβουλή σας για το θέμα που αντιμετωπίζω με την έφηβη χρονών κόρη μου. 

Η κόρη μου είναι ένα πάρα πολύ καλό παιδί με σεβασμό στους γύρω της, επικοινωνιακό τόσο στο σχολείο όσο και στην κοινωνία. Είναι έξυπνη μα και συνάμα πολύ γκρινιάρα και αγχώδης. Το τονίζω αυτό γιατί από το πρωί μέχρι το βράδυ γκρινιάζει και της φταίνε όλα. Πηγαίνει στην Α’ λυκείου, μαθήτρια στις 3 τάξεις του Γυμνασίου άριστη 20 γενικός βαθμός με πολύ ελάχιστο διάβασμα 1 ώρα και πολύ λέω. Έχει τελειώσει με τα αγγλικά της και τον Δεκέμβριο τελειώνει και τα γαλλικά της (τα γαλλικά τα ζήτησε μόνη της) όλα αυτά χωρίς πίεση αλλά με λίγο και καλό διάβασμα. 

Το καλοκαίρι κάνοντας μια συζήτηση μαζί οι τρεις μας εννοώ και τον μπαμπά της είπαμε να ξεκινήσει φροντιστήριο (πέρυσι έκανε ιδιαίτερα). Όλα καλά μέχρι εδώ. Μας είπε ότι της αρέσει να ακολουθήσει ψυχολογία στρατιωτικές σχολές. Της είπαμε ότι είναι υψηλός στόχος και μας απάντησε δεν πειράζει εγώ θα προσπαθήσω. Και εμείς στο πλευρό σου παιδί μου.

Από το Σεπτέμβριο όμως τα πράγματα άλλαξαν πολύ. Με σπρώξιμο δικό μου διαβάζει, όλο λέει δεν έχουμε κάτι. Στο φροντιστήριο δεν γράφει στα διαγωνίσματα. Μας λέει είναι μπερδεμένη. Ωραία λέμε πάμε για ένα τεστ προσανατολισμού. Κάνουμε την συνάντηση κάνει το τεστ όντως σαν προτίμηση της βγάζει ψυχολογία και μετά φιλολογία. Όμως πάλι γκρίνια γκρίνια γκρίνια. Συνεχώς μας λέει με πιέζετε (που μπορεί να είμαστε απαιτητικοί για τον λόγο ότι δεν μπορεί τόσα χρόνια με άριστους βαθμούς να τα πετάς όλα και να πηγαίνεις στο 0… Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ.) Δεν μπορεί να λέει ότι πιέζεται και από τις 3:30 που τελειώνει το διάβασμα να είναι με το κινητό και τηλεόραση. Να μας λέει εγώ δεν πρόκειται να γράψω 18-19-20 για να περάσω. Ένα άλλο παιδί ειλικρινά.

Μιλάμε πολλές ώρες και φορές μαζί της. Όλο μας λέει δεν θα ξαναγίνει και μετά από μια μέρα πάλι τα ίδια. Μας λέει ότι είμαστε οι χειρότεροι γονείς και ότι καλύτερα να είχε μια καλύτερη δουλειά ο πατέρας της. (Κάνει τρεις δουλειές) αφού εγώ δεν δουλεύω για να μην της λείψει τίποτα) γιατί θέλει λέει να ψωνίζει και να πηγαίνουμε διακοπές περισσότερες φορές. 

Πονάνε πολύ οι κουβέντες της. 

Τι να κάνω δεν αντέχω άλλο αυτήν την γκρίνια. Γίνομαι εκτός εαυτού πολλές φορές και της πηγαίνω πολύ κόντρα. Και τα δικά μου τα νεύρα δεν είναι καλά όταν βλέπω όλη αυτήν την συμπεριφορά της (ξινή με ανεβάζει ξινή με κατεβάζει).

Ζητώ την βοήθειά σας και την συμβουλή σας

Σας ευχαριστώ πολύ

Απαντά η Φιλόλογος – Life Coach Κλεονίκη Πανταζή

Αναφέρετε στο ερώτημά σας ότι έχετε μια κόρη στην α’ λυκείου η οποία ενώ είναι πολύ ικανή και μέχρι πέρυσι ήταν υποδειγματική μαθήτρια, φέτος εκδηλώνει άρνηση για τα μαθήματα και έχει επικριτική συμπεριφορά σε εσάς και τον πατέρα της.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η α’ λυκείου είναι μια τάξη όπου ο μαθητής αλλάζει επίπεδο απότομα, αφού οι απαιτήσεις αλλάζουν, χρειάζονται γερές βάσεις από το γυμνάσιο και η αξιολόγηση γίνεται κυρίως από τα γραπτά διαγωνίσματα των μαθημάτων.

Λέτε ότι η κόρη σας στο γυμνάσιο ήταν άριστη μαθήτρια «με λίγο και καλό διάβασμα». Λέτε επίσης ότι έχει γίνει πολύ αγχώδης και γκρινιάζει συνεχώς στο σπίτι, ενώ στο σχολείο και στις συναναστροφές της είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακή και σέβεται τους γύρω της.

Όσον αφορά τον σεβασμό που δείχνει στους γύρω της, είναι αποτέλεσμα της δικής σας διαπαιδαγώγησης. Όσον αφορά το άγχος της και το γεγονός ότι στο σπίτι γκρινιάζει και είναι επικριτική μαζί σας είναι αποτέλεσμα της επίγνωσής της ότι στο λύκειο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του σχολείου με τον τρόπο που τα κατάφερνε στο γυμνάσιο.

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι το «λίγο και καλό διάβασμα» της επέτρεπε τα προηγούμενα χρόνια να ανταποκρίνεται άριστα, επειδή έχει ιδιαίτερη αντίληψη και ξέρει να «διαβάζει» τους άλλους. Αυτό σημαίνει ότι λόγω της ευφυΐας της και της ικανότητάς της στον προφορικό λόγο, μπορούσε να κερδίσει τις εντυπώσεις και να πάρει καλό βαθμό. Εξάλλου στο γυμνάσιο εξετάζονται κυρίως σε επιμέρους ενότητες κι όχι συνολικά όπως στο λύκειο, όπως για παράδειγμα στα μαθηματικά ή αρχαία. Για να ανταπεξέλθει λ.χ. κάποιος μαθητής στο μάθημα των αρχαίων απαιτείται η γνώση όλης της ύλης γραμματικής και συντακτικού του γυμνασίου, πράγμα που φαίνεται ότι η κόρη σας δε διαθέτει, γιατί προφανώς λειτουργεί με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, ό,τι δηλαδή θυμάται από την προηγούμενη μέρα ή το προηγούμενο μήνα. Αυτό την έχει κάνει να έχει χάσει τη γη από τα πόδια της, επειδή δεν μπορεί να το διαχειριστεί και επειδή χάνει την εικόνα της άριστης μαθήτριας για τον εαυτό της και νομίζει ότι την ίδια εικόνα τη χάνετε κι εσείς!

Έτσι παραιτείται, κάθεται ώρες στην τηλεόραση και στο κινητό και μιλάει άσχημα στους γονείς της. Στην ουσία με το να σας ακυρώνει, εκφράζει την ακύρωση που βιώνει για τον εαυτό της!

Όσα λέει σε σας έχουν σχέση με την ίδια κι όχι με σας! Ισχυρίζεται ότι «δεν πρόκειται να γράψει 18-19-20», γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί και δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί, αφού δεν έχει μάθει προφανώς να δουλεύει συστηματικά και να διαθέτει χρόνο, ώστε να εμβαθύνει ουσιαστικά στην ύλη του μαθήματος.

Το πρόβλημα λοιπόν είναι η έλλειψη αυτοεκτίμησής της κι όχι το γεγονός ότι «εσείς δεν ανταποκρίνεστε στις προσδοκίες της». Σας εγκλωβίζει με ενοχές, όπως ακριβώς νιώθει και η ίδια.

Πώς μπορείτε να το διαχειριστείτε;

Αρχικά, θεωρώ ότι θα ήταν σκόπιμο να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας. Όταν σας μιλά άσχημα και σας επικρίνει, προσπαθήστε να σκέπτεστε ότι όσα λέει δεν τα εννοεί για τους λόγους που σας ανέφερα παραπάνω. Έτσι θα έχετε τη δυνατότητα να διαχειριστείτε η ίδια το πρόβλημα χωρίς να σας «εγκλωβίζει» η συμπεριφορά της και χωρίς να χάνετε τον έλεγχο με ενοχές.

Συζητήστε μαζί της, εκδηλώνοντας την αποδοχή σας σ’ αυτήν, καθώς και τη διάθεσή σας να τη βοηθήσετε. Αναλάβετε την ευθύνη να λύσετε το πρόβλημα με ιδιαίτερα μαθήματα – αν είναι δυνατόν – προκειμένου να καλύψει τα κενά της και να την κάνει να νιώσει καλύτερα. Βέβαια, απαιτείται η επιλογή καθηγητή με συγκεκριμένο σύστημα και στόχους για το παιδί σας.

Μην πέφτετε στην παγίδα της αυτοακύρωσης, επειδή σας λέει ότι δεν της παρέχετε αυτά που θα ήθελε, τα οποία όμως δεν έχουν σχέση με την πρόοδό της, αλλά με «την καλή ζωή». Ξεβολέψτε την! Βοηθήστε την να αναλάβει τις ευθύνες της, να αποδεχτεί το πρόβλημά της και συνειδητοποιήσει ότι της αξίζει να το λύσει!

Πρώτα απ’ όλα όμως καλό είναι να σκεφτόμαστε μήπως οι προσδοκίες μας δεν επιτρέπουν  στα έφηβα παιδιά μας να παραδεχτούν τις ελλείψεις τους. Οφείλουμε να αποδεχόμαστε το γεγονός ότι οι άνθρωποι δε μένουν πάντα οι ίδιοι, αφού οι καταστάσεις αλλάζουν, όπως και οι απαιτήσεις στη φάση που βιώνουν. Επομένως, οφείλουμε να ενθαρρύνουμε τα έφηβα παιδιά μας να κάνουν την αυτοκριτική τους, να μη διστάζουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη τους και να επαναπροσδιορίζονται, έχοντας σαφείς στόχους για το κοντινό ή απώτερο μέλλον τους. Τέλος, οι έφηβοι είναι απαραίτητο να αισθάνονται την παρουσία των γονέων ως συμπαραστάτες, αλλά και ως οι άνθρωποι που θα αναλάβουν την ευθύνη να πάρουν τις απαραίτητες αποφάσεις για το καλό τον παιδιών τους. Έτσι θα νιώθουν ασφάλεια και αποδοχή!

Το coaching βοηθά τους εφήβους να βρουν τις δυσλειτουργίες και τους τρόπους να τις αντιμετωπίζουν. Έτσι αισθάνονται δυνατοί να ξεπερνούν κάθε δυσκολία και να κατακτούν με σύστημα και προσεκτικά βήματα τα εφόδια για ένα λαμπρό μέλλον.