Η επιτυχία των Πανελλήνιων στην τηλεόραση

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Κάθε χρόνο, γινόμαστε μάρτυρες της κοπιώδους προσπάθειας και της αγωνίας χιλιάδων μαθητών, οι οποίοι δίνουν Πανελλήνιες, κυνηγώντας το όνειρό τους για μία θέση στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας.

Οι Πανελλήνιες αντιπροσωπεύουν την ελπίδα των σπουδών και όσο και αν αυτό πλέον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τη γρηγορότερη επαγγελματική αποκατάσταση των σπουδαστών/σπουδαστριών.

Η διαδικασία των εξετάσεων, αναμφίβολα, είναι από τις πιο αγχώδεις και απαιτητικές διαδικασίες σε ολόκληρη την εφηβική ζωή του κάθε ανθρώπου. Ένας έφηβος ο οποίος μέχρι πριν λίγο καιρό αντιμετωπιζόταν ως παιδί, καλείται στα 17 του να επιλέξει το επάγγελμα που θέλει να ακολουθήσει για το υπόλοιπο της ζωής του. Αν αναλογιστούμε και την ευαισθησία της εφηβικής ψυχής σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι προσδοκίες των άλλων είναι ιδιαίτερα απαιτητικές, αντιλαμβανόμαστε πόσο επώδυνη εμπειρία μπορεί να είναι για τους περισσότερους οι Πανελλήνιες.

Ωστόσο, την ψυχολογική και σωματική επιβάρυνση που δημιουργούν οι Πανελλήνιες στους υποψηφίους, δεν έχω σκοπό να τη θίξω και σε αυτό το άρθρο.

Θα ήθελα να σταθώ στη μονομερή προβολή μονάχα των εξεταζόμενων που έχουν πετύχει από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και δικτύωσης.

Κάθε χρόνο, προβάλλονται διαρκώς, επαινούνται και τιμώνται μονάχα οι μαθητές που πέτυχαν υψηλές επιδόσεις. Οι μαθητές που προσπάθησαν, που αγωνίστηκαν και πάλεψαν, ακόμα και αν δεν τα κατάφεραν μένουν στην αφάνεια.

Νικητής δεν είναι μόνο εκείνος που φτάνει σε έναν στόχο, αλλά και εκείνος που προσπαθεί για αυτόν. Και όλα τα παιδιά αξίζουν ένα «μπράβο», όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους.

Ας μην αντιμετωπίζουμε τον άνθρωπο ως μηχανή παραγωγής που αξίζει αναγνώρισης, μονάχα όταν κάτι κατορθώνει σε ένα εξωτερικό επίτευγμα. Αλλά ως μία οντότητα που αξίζει, ανεξαρτήτως επιτευγμάτων.

Η επιτυχία είναι πάντοτε σχετική. Πολλοί αριστούχοι ακολούθησαν έναν δρόμο διαφορετικό από το αντικείμενο που σπούδασαν, όπως και πολλά παιδιά που απέτυχαν την πρώτη φορά, έδωσαν και αρίστευσαν με την επόμενη.

Σημασία έχει να βάζεις έναν στόχο και να προσπαθείς να τον κατακτήσεις, αυτό έχει σημασία. Και τα παιδιά ήδη σε αυτό το μάθημα ζωής, βγήκαν νικητές..