Γίνε εσύ παράδειγμα για το παιδί σου!

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Υπάρχουν στιγμές που θυμώνω με την ανωριμότητα των περισσότερων γονιών. Δεν είμαι γονιός και για αυτό θεωρώ πως επειδή είμαι έξω από μία κατάσταση, μπορώ να αντιμετωπίζω με μεγαλύτερη ψυχραιμία τα πράγματα.

Πώς περιμένεις το παιδί σου να αποκτήσει καλούς τρόπους όταν ακούει εσένα να βρίζεις; Πώς περιμένεις το παιδί σου να σεβαστεί το περιβάλλον όταν εσύ πετάς μπροστά του τα σκουπίδια σου στο δρόμο ή ρίχνεις το τσιγάρο σου χάμω; Πώς είναι δυνατόν να ξέρει από σεβασμό όταν βλέπεις εσένα να θεωρείς τις γυναίκες κατώτερες ή σε ακούει να υποτιμάς ανθρώπους για διάφορα χαρακτηριστικά τους;

Το παιδί σου δεν μπορείς να το νουθετήσεις με απλά λόγια. Δεν μπορείς να του επιβάλλεις σεβασμό με ξύλο ή σωματική καταπίεση. Το παιδί σου είναι ένα ζυμάρι που μπορείς να πλάσεις με αγάπη και το κυριότερο: να το διδάξεις με το ίδιο το παράδειγμά σου.

Το παιδί θα ακολουθήσει περισσότερο το παράδειγμα, παρά μία άδεια συμβουλή.

Ναι, αυτό είναι το λάθος της κοινωνίας μας. Θέλει μόνο να μας κάνει φερέφωνα αντιλήψεων χωρίς όμως να μας έχει δώσει έμπρακτο παράδειγμα; θέλει μόνο να απομνημονεύουμε μηχανικά κανόνες και πρέπει.

Πολλοί γονείς μιλάνε για την αγάπη που πρέπει να έχουμε για το περιβάλλον, για το σεβασμό απέναντι στη φύση. Πόσοι όμως, πήραν το παιδί τους ένα πρωί Σαββάτου στον κήπο για να φυτέψουν έναν λουλούδι, πόσοι του μίλησαν έμπρακτα για την ανακύκλωση και για όλες τις ενέργειες που συμβάλλουν στην προστασία του; Πολλοί γονείς μιλάνε για αγάπη στα ζώα; πόσοι όμως έδειξαν την αξία αυτού του μηνύματος με το παράδειγμά τους, ταΐζοντας ένα αδέσποτο; Πολλοί γονείς μιλάνε για την αξία της προσφοράς και της δεκτικότητας; πόσοι γονείς όμως μίλησαν στα παιδιά τους για το σεβασμό που πρέπει να έχουν σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών του;

Το παιδί σου έχει ανάγκη το παράδειγμά σου, όχι την επιβολή. Δείξε του το.