Γράφει στο efiveia.gr o Σύμβουλος Εκπαίδευσης και Εργασίας MSc ΕΚΠΑ) – Εκπαιδευτικός Ορέστης Μπάλλας
Η επιλογή επαγγέλματος συνοδεύεται τα τελευταία χρόνια από μια σειρά σκέψεων, προβληματισμών και πεποιθήσεων, οι οποίες καθιστούν δύσκολη και μη συνειδητή την επιλογή αυτή. Οι λεγόμενοι «μύθοι» της επιλογής επαγγέλματος.
Μύθος 1:Πρέπει να επιλέξω ένα επάγγελμα το οποίο και θα ακολουθήσω για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Ο μύθος αυτός αναφέρεται στη δέσμευση εφ όρου ζωής.Η πραγματικότητα όμως είναι αρκετά διαφορετική. Ο μέσος εργαζόμενος θα αλλάξει κατά μέσο όρο 4-6 επαγγέλματα κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Κι αυτό διότι οι εξελίξεις και οι αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο είναι συνεχείς και μεγάλες. Και ο ίδιος όμως ο άνθρωπος εξελίσσεται, οι ανάγκες και οι επιθυμίες του αλλάζουν, οι συνθήκες ζωής του αλλάζουν κ.ο.κ.
Μύθος 2:«Πρέπει να επιλέξω ένα επάγγελμα το οποίο θα με ικανοποιεί πλήρως.»
Μύθος ο οποίος αναφέρεται στην πλήρη ικανοποίηση του ατόμου από την εργασία του. Ως σκεπτικό δεν είναι απαγορευτικό, αντιθέτως είναι και το «ιδανικό» για τους περισσότερους ανθρώπους. Να μετατρέψουν ουσιαστικά το χόμπι τους σε επάγγελμα. Η πραγματικότητα όμως μας υπενθυμίζει ότι αυτό δεν είναι μονόδρομος. Ένας εργαζόμενος μπορεί κάλλιστα να έχει μια δουλειά από την οποία να βιοπορίζεται και παράλληλα να έχει τη δυνατότητα να ασχοληθεί με δραστηριότητες που τον εκφράζουν και του προσφέρουν την εσωτερική πληρότητα.
Μύθος 3:«Πρέπει να επιλέξω το επάγγελμα που έχει δουλειά-αποκατάσταση-σιγουριά»
Ο μύθος αυτός αναφέρεται στο σκεπτικό αρκετών νέων και γονέων προκειμένου οι πρώτοι να επιλέξουν ένα επάγγελμα το οποίο να έχει εγγυημένο μέλλον και γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση. Παρά την εύλογη ανησυχία που επικρατεί, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η αγορά εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο αλλάζει και εξελίσσεται συνεχώς. Νέες τεχνολογίες εισέρχονται όλο και περισσότερο στα επαγγέλματα με αποτέλεσμα να διαφοροποιείται ριζικά ο τρόπος με τον οποίο αυτά πραγματοποιούνται. Άρα, αυτό το επάγγελμα το οποίο φαίνεται ότι έχει άμεση αποκατάσταση και σιγουριά μπορεί να μην έχει τα επόμενα χρόνια. Και αντίστοιχα, ένα επάγγελμα το οποίο δεν έχει καλούς οιωνούς σήμερα, μπορεί να ανακάμψει στο μέλλον. Η εστίαση, επομένως, αποκλειστικά στην απορρόφηση που χαρακτηρίζει ένα επάγγελμα σήμερα, μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ορθή και δικαιολογημένη.Παρόλα αυτά, δε θα είναι εκ των πραγμάτων αποτελεσματική αυτή η θεώρηση της επιλογής επαγγέλματος, διότι πλέον δεν ισχύει μια «γρήγορη, άμεση επαγγελματική αποκατάσταση»,αλλά το ξεκίνημα και η συνέχιση μιας καριέρας-επαγγελματικής σταδιοδρομίας.