Αγαπώ το παιδί μου για αυτό που είναι…

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Αγαπώ το παιδί μου για αυτό που είναι. Όχι επειδή θα αναστήσει τα δικά μου πεθαμένα όνειρα και θα δώσει σάρκα στα δικά μου απωθημένα. Όχι επειδή είναι ένας άνθρωπος που μου ανήκει σαν κτήμα, αλλά επειδή γεννήθηκε από εμένα για να ζήσει το δικό του είναι, τη δική του ζωή.

Αγαπώ το παιδί μου για αυτό που είναι. Για το δρόμο του που χάραξε, για την ψυχοσύνθεσή του, για το γεγονός πως είναι ένας άνθρωπος με ελαττώματα και προτερήματα. Δεν το εξιδανικεύω, δεν το στήνω σε ένα βάθρο με σκοπό να του πλέκω εγκώμια τελειότητας. Αλλά δεν το υποτιμώ, δεν ξεσπώ επάνω του τα δικά μου απωθημένα, τα δικά μου συμπλέγματα κατωτερότητας, τις δικές μου αδυναμίες.

Αγαπώ το παιδί μου επειδή είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Μία οντότητα με τις δικές του προτιμήσεις, τις δικές του ανάγκες, τα δικά του σωστά και τα λάθη. Δεν μπορώ να του στερήσω την ευκαιρία και το δικαίωμα να ζήσει τη δική του ζωή. Μπορώ μόνο να είμαι δίπλα του, δείχνοντας πως υπάρχει ένας άνθρωπος που θα το φροντίζει και θα το αγαπάει πάντοτε.

Αγαπώ το παιδί μου για αυτό που είναι. Όχι για αυτό που ήθελα να είναι η γιατί βλέπω σε αυτό μία χαμένη εκδοχή του δικού μου εαυτού.