- Κακό για τα παιδιά είναι… - 19 Ιουλίου 2023
- Ερωτευμένη μαμά.. - 4 Ιουλίου 2023
- Πτυχία. Πόσο σημαντικά είναι πραγματικά; - 13 Ιουνίου 2023
Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη
Μάνα σε ευχαριστώ. Δε με επιβάρυνες με ατελείωτα «πρέπει», με προσδοκίες που θα έκαναν την πλάτη μου να υποστεί λόρδωση, κύφωση και σκολίωση μαζί.
Δε με πίεσες με υστερικές φωνές για ελέγχους γεμάτους «άριστα», μαθαίνοντάς με να διαβάζω πρωτίστως για εμένα, επειδή πρόκειται για το δικό μου το καλό. Όχι για να ευχαριστήσω ανθρώπους έξω από εμένα.
Απόλαυσα την παιδικότητά μου αναφωνώντας «τώρα θα παίξουμε με όλα τα παιχνίδια μαζί», αποκαλώντας τη φανέλα «φαλένα» και το σαλάμι «σαλάμα». Και έτσι, μάθαινα μέσα από τα αθώα λάθη να μαθαίνω τα σωστά.
Μόνο κάτι έμαθα πως δεν πρέπει να κάνω. Να κουτσομπολεύω. Όχι πιέσεις για διαβάσματα, ούτε απαγορεύσεις για εξόδους. Και καλή μαθήτρια υπήρξα και παρόλο που έβγαινα, δεν έμπλεξα ποτέ με κακές παρέες.
Αυτό που μάθαινα πως δεν πρέπει να κάνω είναι να κουτσομπολεύω, να ασχολούμαι με τις ζωές των άλλων, να μπλέκομαι σε συζητήσεις και να γίνομαι μπλέντερ ανακατεύοντας τους πάντες και τα πάντα.
Και με αυτήν την παραίνεση, με βοήθησε να αποκτήσω ουσιαστική παιδεία. Κοινωνική παιδεία, όχι απλά ένα πτυχίο κορνιζαρισμένο σε έναν τοίχο.
«Μην κουτσομπολεύεις, μην σχολιάζεις με κακή πρόθεση τη ζωή των άλλων».
Γιατί αν ενδιαφέρομαι για κάποιον, θα το πω στον ίδιο. Όχι σε τρίτους και σε μεσάζοντες.
Γιατί οι συζητήσεις με τρίτους είναι πιπέρι, κυκεώνας πολλών κακών. Διότι το ένα σχόλιο φέρνει το άλλο, φέρνει το άλλο, φέρνει το άλλο. Και στην Ελλάδα ασχολούμαστε πολύ με τις ζωές των άλλων, ποτέ με την καμπούρα τη δική μας.
Δίνουμε αποκλειστική έμφαση στην κοσμική πρόοδο των παιδιών. Όχι στην απόκτηση κοινωνικής παιδείας, ανθρωπιστικής ευαισθησίας. Δεν αρκεί μόνο να μιλάω, να μάθω να εκφράζομαι. Πρέπει να μάθω να προσέχω και το περιεχόμενο στα λόγια μου, να οικοδομούν κάτι ουσιώδες και όμορφο.
Αν θέλω να μιλήσω σε κάποιον, το λέω στον ίδιο. Δε σχολιάζω ζωές ανθρώπων που δε με αφορούν, δεν μπαίνω σε συζητήσεις που με οδηγούν στο χάος και στο συρφετό του κόσμου.
Δε θέλω να ζω στον κόσμο. Απλώς ζω τη ζωή μου μέσα από αυτόν. Ζω μέσα στον κόσμο, όχι για τον κόσμο.
Η μάνα μου δεν αναλώθηκε σε απαγορεύσεις, σε κατεβατά με «μη», σε εμμονές με αριστεία και επιδερμικές επιτυχίες. Μου έδωσε απλά μία φράση με την οποία με βοήθησε να διαμορφώσω την αντίληψή μου σε μεγάλο βαθμό.
Μη μάθεις το παιδί να γίνει άνθρωπος επιτυχίας. Με απλά πράγματα, δείξει στο παιδί να γίνει άνθρωπος με εσωτερικό πλούτο…