Ερώτημα αναγνώστριας
Κινητό και διάβασμα. Πώς αντιδρώ όταν η έφηβη 13χρονη κόρη μου μπαίνοντας στο γυμνάσιο παραμελεί το διάβασμα κι ασχολείται με το κινητό της όλη μέρα; Μετά από συζήτηση με τους καθηγητές για χαμηλές επιδόσεις είπα ότι θα κρατώ το κινητό της εγώ μέχρι να τελειώσει το διάβασμα και θα το παίρνει το βράδυ..Λειτούργησα σωστά;
Η απάντηση της Ψυχολόγου Ηλιάννας Πεσσάρη
Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στις μέρες σε κοινωνικό επίπεδο, είναι διαφορετική και πιο περίπλοκη από παλιότερα. Όλοι οι άνθρωποι επικοινωνούμε και ασχολούμαστε πολλές ώρες με το κινητό μας τηλέφωνο, όσο χρονών και να είμαστε και ανεξαρτήτως πλαισίου, καθημερινά, και όλες τις ώρες. Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που κλείνουν το κινητό τους το βράδυ όταν κοιμούνται ή όταν δουλεύουν.
Οι έφηβοι είναι μία κατηγορία που επηρεάζεται περισσότερο από την τεχνολογία αυτή αλλά που έχει πιο σοβαρό λόγο από τους ενήλικες να επηρεάζεται. Οι έφηβοι έχουν την ανάγκη να ανήκουν κάπου, να νιώθουν μέρος μίας κοινότητας ή μίας ομάδας ατόμων που θα τους αποδέχονται και από την οποία σε καμία περίπτωση δεν θα αποκλίνουν αλλά την οποία προσπαθούν να ξαφνιάσουν ή να τραβήξουν την προσοχή της. Με αυτήν την ομάδα θέλουν να είναι “συνδεδεμένοι”, να είναι “μέσα” σε όλα όσα συμβαίνουν, να μην χάνουν κανένα νέο, όσο περισσότερο γίνεται.
Έτσι, το κινητό γίνεται ένας τρόπος να το πετύχουν αυτό, και να νιώθουν ότι δεν χάνονται από την ομάδα. Η επικοινωνία είναι συνεχής και η πληροφορία ρέει.
Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό συμβαίνει ακόμα και σε μας τους ενήλικες.
Δεν είναι το κινητό από μόνο του το πρόβλημα αλλά με ποιον τρόπο θα μάθουμε να το διαχειριζόμαστε κι εμείς οι ίδιοι και τι θα διδάξουμε στο παιδί μας. Όπως κάθε πράγμα, θέλει κι αυτό το μέτρο του στη χρήση.
Αρχικά, είναι σημαντικό να διερωτηθείτε στην συγκεκριμένη κατάσταση και ίσως να διερευνήσετε, αν όντως η απόδοση της κόρης σας στα μαθήματα έχει πέσει εξαιτίας της χρήσης του κινητού και δεν είναι κάτι άλλο που μπορεί να συμβαίνει στη ζωή της.
Είναι πολύ συχνό, στην αρχή του γυμνασίου να συντελείται μία πτώση στην απόδοση των μαθητών, καθώς το γυμνάσιο είναι μία νέα κατάσταση, η οποία χρειάζεται προσαρμογή. Φαίνεται εύκολη η μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου. Το περιβάλλον είναι πιο απαιτητικό και περίπλοκο, τα μαθήματα επίσης, οι ευθύνες είναι περισσότερες και από εκεί που τα παιδιά ήταν οι μεγάλοι του δημοτικού γίνονται πάλι οι μικροί του γυμνασίου. Όλα τα παραπάνω μπορεί να φέρουν αναταραχές στη ροή των επιδόσεων και χρειάζεται να διερευνήσουμε και αυτήν την οπτική και να την λάβουμε υπόψη. Ίσως αποκατασταθεί από μόνο του δίνοντας λίγο περισσότερο χρόνο.
Συνήθως η ηλικία αυτή συμπίπτει με την απόκτηση του κινητού. Είναι πολλά νέα πράγματα που οι έφηβοι καλούνται να διαχειριστούν. Οι σχέσεις με τους συνομηλίκους γίνονται πιο απαιτητικές και περίπλοκες, ξυπνά με μία ένταση ο ερωτισμός, αποκτούν την πρώτη ανεξαρτησία τους, νιώθουν πιο δυνατοί και ταυτόχρονα πιο ευάλωτοι, μπροστά σε όλα αυτά. Ταυτόχρονα, οι γονείς νιώθουν ότι χάνουν ένα μέρος του ελέγχου τους ή της επιρροής τους προς τα παιδιά τους. Είναι μία δύσκολη περίοδος για όλους.
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο χρειάζεται να διερευνηθεί τόσο η πτώση της απόδοσης της κόρης όσο και η χρήση του κινητού.
Αυτό που πολλές φορές βοηθάει είναι μία ανοιχτή συζήτηση με την κόρη σας γύρω από αυτά τα θέματα. Μπορείτε να μιλήσετε για αυτό που παρατηρείτε στην κόρη σας και να τη ρωτήσετε πώς το βλέπει ή τι πιστεύει για όλα αυτά. Αν συμφωνήσετε ότι η χρήση του κινητού αποτελεί πρόβλημα, μπορείτε να της προτείνετε τρόπους διαχείρισης αυτού. Για παράδειγμα, ένας τρόπος είναι να χαμηλώνει το κινητό της κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, ή όταν κοιμάται. Να την μάθετε δηλαδή να χρησιμοποιεί πιο σωστά το κινητό της.
Ακόμα είναι σημαντικό πρώτα εσείς να δώσετε το παράδειγμα. Πιο συγκεκριμένα, είναι σημαντικό να παρατηρήσετε τον τρόπο χρήσης του κινητού, τόσο τον δικό σας όσο και του υπόλοιπου οικογενειακού συστήματος. Αν είστε συνέχεια σε επαφή με το κινητό σας, είναι δύσκολο να πείσετε τον έφηβο ότι έχει νόημα να μειώσει την χρήση του κινητού. Γινόμαστε στα μάτια του αναξιόπιστοι και προκαλούμε αντίδραση αντί για συνεργασία.
Είναι σημαντικό αυτό που του ζητάμε ή προσπαθούμε να του επιβάλλουμε πολλές φορές, πρώτα απ’ όλα να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Καλοί τρόποι είναι να μην ασχολούμαστε με το κινητό συνέχεια, όταν είμαστε στο σπίτι ή όταν πέφτουμε για ύπνο, ή όταν θέλουμε να συγκεντρωθούμε σε κάτι.
Τέλος, με τους εφήβους, είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να βρούμε έναν πιο συνεργατικό τρόπο συνύπαρξης. Να τον κάνουμε να αισθανθεί ότι έχει κι ο ίδιος λόγο στις αποφάσεις. Να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του και να δείξουμε ότι θέλουμε να τον εμπιστευτούμε. Αυτός είναι ο δρόμος και είναι καλό να έχουμε αυτή την διάθεση, πρόθεση.
Το να επιβάλλω μία θέση ή μία “τιμωρία”, καλό θα ήταν να μένει μία λύση ανάγκης, όταν κανένας άλλος δρόμος δεν προχωράει.