Άκουσε παιδί μου…

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Άκουσε παιδί μου. Καιρό ήθελα να σου μιλήσω για όλα τα διαφορετικά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο μας.

Θα ήθελα να ξέρεις πως ο κόσμος μας δεν είναι γεμάτος ίδιος ανθρώπους. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, πολλά χρώματα, πολλά όμορφα πράγματα.

Θα ήθελα να ξέρεις πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί αλλά παραμένουμε ίσοι ως προς την αξία και τα δικαιώματά μας.

Θα ήθελα να γνωρίζεις πως στο σχολείο θα συναντήσεις παιδιά που μπορεί να μην περπατάνε καλά ή να αντιμετωπίζουν κινητικές δυσκολίες. Μην τα πληγώνεις, έχουν τις ίδιες ανάγκες με εσένα. Θέλουν να έχουν φίλους, να αγαπήσουν, να είναι καλοί μαθητές, να ταξιδέψουν. Δεν έχει σημασία αν κάποιος έχει τα πόδια, αλλά την ψυχή. Να είσαι ένας φίλος για αυτά, να τα σεβαστείς και να μην τα κάνεις ποτέ να αισθανθούν άσχημα.

Θα ήθελα να ξέρεις πως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι επιλέγουν και με άλλους τρόπους να αποκτήσουν οικογένεια. Υπάρχω εγώ και ο μπαμπάς, υπάρχει μία γυναίκα που αγαπάει μία άλλη γυναίκα, ένας άνδρας που αγαπάει έναν άλλο άνδρα και οικογένειες οι οποίες μπορεί να έχουν μόνο μία μαμά ή έναν μπαμπά. Θα ήθελα να ξέρεις, παιδί μου, όλες οι μορφές αγάπης είναι όμορφες. Να μην κοροϊδέψεις ποτέ έναν άνθρωπο για εκείνον που αγαπάει.

Θα ήθελα παιδί μου, να γνωρίζεις πως υπάρχουν άνθρωποι με πολλά χρώματα. Λευκοί, μαύροι, κίτρινοι. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε μοναδικοί και θα ήθελα να μην ειρωνευτείς ποτέ ένα παιδάκι με διαφορετικό χρώμα.

Παιδί μου, ο κόσμος είναι γεμάτος από διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, εσύ, εγώ, ο απέναντι, ο οποιοσδήποτε.

Να αγκαλιάσεις τους ανθρώπους, παιδί μου. Να τους αγαπήσεις, να τους καταλάβεις, να τους συμπονέσεις. Γιατί είναι μικρή η ζωή και είναι κρίμα να αφήνουμε το μίσος να μας κυριεύει, να αφήνουμε το σκοτάδι να θολώνει το φως.

Παιδί μου, αυτά θα ήθελα να τα γνωρίζεις. Γιατί δεν είσαι σκληρό, όπως θέλουν πολλοί να πιστεύουν. Εμείς φταίμε που δεν τα νουθετούμε να αγαπήσουν ουσιαστικά το συνάνθρωπο. Εμείς φταίμε, παιδί μου…