Χαθήκαμε…
Παιδί μου, γιατί χαθήκαμε;
Όλο τσακωνόμαστε γιατί, γιατί….
Είναι τόσα πολλά αυτά που έχω να σου πω και δεν ξέρω από που να αρχίσω.
Ίσως φταίω εγώ, ίσως εσύ που θέλεις να ανεξαρτητοποιηθείς, δεν ξέρω, πάντως χαθήκαμε.
Να μπορούσα να σου πω όλα αυτά που νιώθω ίσως τότε καταλάβαινες το πόσο σε αγαπάω.
Νομίζεις πως δεν είμαι περήφανη για σένα, γιατί απέτυχες σε ένα τεστ;Πόσο λάθος κάνεις! Είμαι περήφανη απλά και μόνο που υπάρχεις.
Ξέρω πως έχω κάνει λάθη, πολλά λάθη. Δυστυχώς για σένα δεν γεννήθηκα και εκπαιδεύτηκα για μαμά.
Σε θέλω ευτυχισμένο, αυτό μόνο θέλω από σένα. Όμως, ξέρω πως πολλές φορές με αυτά που λέω δεν σε κάνω.
Όλα τα κάνω κάτω από την δική μου σκέψη και το πως νομίζω ότι θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος, πώς θα πετύχεις στην ζωή σου.
Πότε δεν αναρωτήθηκα το «πετύχει» τι ακριβώς σημαίνει. «Πετύχει» για ποιον για μένα, για σένα, για τον τρίτον;
Σίγουρα μπορώ να σου πω πως όλα γίνονταν θεωρώντας ότι θα είναι για το καλύτερό σου, δεν ρώτησα όμως εσένα, εσύ τι θέλεις από τον εαυτό σου.
Σου φώναζα να σπουδάσεις και δεν αναρωτήθηκα εάν εσύ θέλεις. Σύμφωνα με την δική μου σκέψη αυτό θα σε έκανε καλύτερο.
Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη εάν σε πίεσα τόσο. Εύχομαι μόνο να μην σου έκανα κακό.
Θέλω να ξαναβρώ το παιδί μου, αυτό που με έπαιρνε αγκαλιά και χανόμουν.
Θέλω να γίνεις αυτό που θέλεις να γίνεις.
Θέλω να είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος.
Θέλω, θέλω, θέλω ….. πάλι θέλω.
Εσύ τι θέλεις;;;;