- “Η κόρη μου που δίνει φέτος πανελλήνιες, είναι εντελώς αδιάφορη” - 11 Δεκεμβρίου 2024
- Η μαγική λέξη «υπομονή» - 19 Νοεμβρίου 2024
- “Ο γιος μου ασχολείται υπερβολικά με τη θρησκεία” - 16 Οκτωβρίου 2024
Ερώτημα αναγνώστη
Πριν από λίγα χρόνια η πρώην σύζυγός μου αποφάσισε (όντας ακόμα σύζυγος μου) να φύγει από το σπίτι και να πάει Αθήνα να σκεφτεί κτλ κτλ. Η μοναχοκόρη μας ετών 10 τότε, καλό και πειθαρχικό παιδί, δεν ξέρω τι κατάλαβε για τη μεταστέγαση τους, διότι δεν διακόψαμε τις οικογενειακές σχέσεις μας. Κάθε Κυριακή πήγαινα Αθήνα και περνάγαμε ωραία και οι τρεις. Βόλτες, κινηματογράφο, θέατρο, φαγητό, διακοπές εντός και εκτός Ελλάδος κτλ, κτλ.
Το επόμενο καλοκαίρι, η τότε γυναίκα μου, σύναψε σχέση με κάποιον κατά πολύ νεότερό της και, ευτυχώς, μου έδωσε την ευκαιρία να περάσω αρκετό χρόνο με τη κόρη μου. Η μικρή ήταν πολύ μελαγχολική και αγχωμένη, όσο κι αν το αρνιόταν όταν το έθιγα. Η σχέση μας, όταν πλέον πήρα διαζύγιο, ήταν σχετικά καλή, αλλά καταλάβαινα τη στεναχώρια της.
Οι παροχές μου παραπάνω από τις τυπικές. Όπως επίσης και το ενδιαφέρον μου, αλλά πάλι διέκρινα την αγωνία στα μάτια της. Οι επισκέψεις (αν είναι δυνατόν, πού κατακτήσαμε) ήταν οριακά φυσιολογικές, αλλά χωρίς θερμή από πλευράς της.
Όταν μετά από χρόνια γνώρισα κι εγώ μια γυναίκα (πολύ ηθική και ταπεινή), η μικρή δε με ξαναεπισκέφθηκε με την πρόφαση του φόρτου μαθημάτων.
Εν συντομία: Το καλοκαίρι 2021 ήδη 17 χρόνων, κάναμε μια κουβέντα χωρίς εντάσεις (έτσι κι αλλιώς ποτέ δε προκάλεσα κάτι τέτοιο). Ζήτησα συγχώρεση για ό,τι άθελά μου την πίκρανε, δήλωσα τη διάθεσή μου να την ακούσω και να διορθώσουμε μαζί ότι είχε να μου προσάψει. Τελικά, σε μια επόμενη και κατόπιν πολλών παρακλήσεων μου, συνάντηση, μου δήλωσε ότι δε με βλέπει σαν πατέρα της, δε νιώθει κόρη μου και να συνεχίσω τη ζωή μου σαν να μην υπάρχει. Βοήθεια Θεέ των ανθρώπων..
Τώρα πηγαίνει Γ Λυκείου και ως άριστη μαθήτρια θα δώσει εξετάσεις για ιατρική. Ο Λυκειάρχης μου λέει πως είναι ένα λαχείο και δε ξέρει πώς να το εξαργυρώσει. Μεγάλη χαρά για εμένα, αλλά ας γνώριζα από κάπου ότι ήταν σημαιοφόρος να την καμαρώσω ……. Η ίδια με έχει βάλει στη λίστα απορριπτέων κλίσεων…. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ , ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΕΡΊΓΡΑΠΤΑ. Τι κάνω , τι κάνω;; Τι κάνω;
Απαντά η Δρ. Αναπτυξιακής Ψυχολογίας-Ψυχοθεραπεύτρια Ευφροσύνη Αλεβίζου
Η αφήγησή σας μου αφήνει το ίδιο κενό που φαίνεται να βιώνετε και εσείς στη σχέση σας με την κόρη σας. Συγκεκριμένα, η αφήγησή σας εμπεριέχει μία παράδοξη διάσταση: Εμπεριέχει μια ακραία αντίδραση, χωρίς να έχουν προηγηθεί ακραίες καταστάσεις που να συμβάλλουν σε αυτή. Αν λοιπόν δεν συμπληρωθεί η αφήγησή σας, δεν θα είναι δυνατό να αλλάξει η κατάσταση, γιατί δεν θα μπορέσετε να την τοποθετήσετε στο κατάλληλο ερμηνευτικό πλαίσιο.
Αναρωτιέμαι όπως αναρωτιέστε και εσείς: «Τι συνέβη;» Μόνο που εγώ δεν γνωρίζω την εμπειρία σας. Εσείς όμως, που είστε ο πρωταγωνιστής στη σχέση σας με το παιδί σας, χρειάζεται να αξιολογήσετε προσεκτικά τις εμπειρίες της ζωής που οδήγησαν στην παρούσα φάση. Προϋπόθεση για αυτό είναι το να μπείτε σε μια διεργασία αυτογνωσίας. Η αυτογνωσία είναι μια διεργασία που μπορεί να αποβεί επώδυνη συναισθηματικά. Είναι μια διεργασία που μπορεί να οδηγήσει σε αποκαλύψεις για τη ζωή μας που να μας εκπλήξουν δυσάρεστα. Γι’ αυτό είναι πιθανό να χρειαστείτε και τη βοήθεια του ειδικού που θα σας κατευθύνει με ασφάλεια στη συνολική και σε βάθος διερεύνηση των διαστάσεων της σχέσης σας με το παιδί σας.
Δίνετε την εικόνα ότι η απομάκρυνση της κόρης σας προκύπτει ανεξήγητα. Παρόλο που συμμερίζομαι και την δυσάρεστη έκπληξή σας και τη στενοχώρια σας, οφείλω ταυτόχρονα να σας υπενθυμίσω ότι ποτέ οι επιλογές των ανθρώπων δεν είναι ανεξήγητες. Μπορεί να μας φαίνονται ανεξήγητες, όταν, για κάποιο λόγο, δεν έχουμε ακριβή επίγνωση των διεργασιών που καθορίζουν τις σχέσεις μας. Με απλά λόγια, φαίνεται πως κάπου στην πορεία των χρόνων, δεν αντιληφθήκατε τι ακριβώς άλλαξε. Δεν αντιληφθήκατε τι ακριβώς συνέβαινε στην σχέση σας με την κόρη σας. Φαίνεται δηλαδή ότι υπήρχαν κρίσιμα ζητήματα τα οποία ποτέ δεν ανοίχθηκαν προς διερεύνηση. Έχετε επίγνωση αυτών των ζητημάτων; Γνωρίζετε για ποιους λόγους αυτά τα ζητήματα αγνοήθηκαν; Γνωρίζετε εσείς ως πατέρας ποιοι παράγοντες συνέβαλλαν στο άγχος και τη στενοχώρια που διακρίνατε στο παιδί σας; Αν δεν κατορθώσετε να εντοπίσετε τους λόγους για τους οποίους το παιδί σας αρνείται να έχει σχέση μαζί σας, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξετε την παρούσα κατάσταση. Κατανοώ την ανάγκη σας να προσεγγίσετε το παιδί σας, όμως αυτές οι απόπειρές σας δεν θα έχουν αποτέλεσμα -όπως ήδη διαπιστώνετε- αν πρώτα δεν διαχειριστείτε εσείς τα ζητήματα που οδήγησαν τη σχέση σε αδιέξοδο.
Τι εκφράζει η κόρη σας μέσα από τη στάση της απομάκρυνσής της; Είναι θυμωμένη για κάποιον λόγο; Πού οφείλεται ο θυμός της; Γιατί δεν σας βλέπει σαν πατέρα της; Πρέπει να ερμηνεύσετε αυτή την ακραία αντίδραση και κατόπιν να επιχειρήσετε την επανόρθωση και την αποκατάσταση του μεταξύ σας δεσμού. Όσο επιμένετε στο δεύτερο βήμα πριν να έχετε ολοκληρώσει το πρώτο, τόσο οι προσπάθειές σας θα πέφτουν στο κενό. Συμπληρώστε τα κομμάτια της ιστορίας που λείπουν και έπειτα δοκιμάσετε, μέσα από μια νέα οπτική, να επαναπροσεγγίσετε το παιδί σας.
Υπάρχουν εκκρεμότητες στη σχέση σας με την πρώην σύζυγό σας και μητέρα του παιδιού σας που να επηρεάζουν τη σχέση σας και την επικοινωνία σας με την κόρη σας; Αν ναι, θα πρέπει να συνεργαστείτε μαζί της προκειμένου να μπορέσετε να λειτουργήσετε μαζί ως γονείς. Δεν αναφέρεστε καθόλου στην στάση της μητέρας της απέναντι στην επιλογή της κόρης σας να διακόψει κάθε σχέση μαζί σας. Η μητέρα της όμως είναι ένα πρόσωπο – κλειδί στη ζωή της κόρης σας και επηρεάζει τις επιλογές της.
Γνωρίζετε τη στάση της πρώην συζύγου σας; Αν όχι, γιατί δεν την γνωρίζετε; Αν ναι, πώς την αξιολογείτε και τι ρόλο πιστεύετε ότι παίζει στην άρνηση της κόρης σας; Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα πρέπει να συνεκτιμηθούν, γιατί θα συμβάλλουν στη συμπλήρωση της ιστορίας σας και όπως ήδη σας επισήμανα, μόνο μέσα από τη συμπλήρωση των διαστάσεων που θα ερμηνεύσουν τη στάση του παιδιού σας, θα μπορέσετε να αποκαταστήσετε την μεταξύ σας σύνδεση.