Σχέση ζευγαριού και εφηβεία

Γράφει στο efiveia.gr η Οικογενειακή Σύμβουλος & Σύμβουλος Επαγγελματικού προσανατολισμού Βασιλική Κατωπόδη

Πολλές φορές ως ψυχολόγος έχω μιλήσει σε γονείς για τη σπουδαιότητα που έχει η σχέση του ζευγαριού στο χτίσιμο της οικογένειας και στο μεγάλωμα των παιδιών & εφήβων και πώς επιδρά στη μελλοντική τους ζωή.

Τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη:

Ζευγάρι είναι η ένωση δυο ανθρώπων τόσο σε σωματικό, όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Σε σωματικό επίπεδο πέρα από το ερωτικό πλησίασμα που φέρνει κοντά το ζευγάρι και το ενώνει σε ένα, έχει τον συμβολισμό και την επέκταση του ζευγαριού στην πνευματική ένωση που έρχεται με την ζύμωση της σχέσης και την εγγύτητα που αναπτύσσεται όσο εξελίσσεται η σχέση τους.

Το ζητούμενο είναι πώς αναπτύσσουν και εξελίσσουν συναισθηματικά τη σχέση τους. Εδώ σημαντικό είναι να κατανοούν από πού ξεκινάνε τα ζευγάρια. Πώς γνωρίζονται, τι στόχους έχουν σε ατομικό αλλά και ζευγαρικό επίπεδο, πώς βάζουν κι οι δύο τα θεμέλια, τη φροντίδα και τη ζεστασιά που δίνουν στο να αναπτυχθεί η σχέση αλλά κι οι ίδιοι μέσα από αυτή.

Σημαντικό επίσης είναι να κρατάνε την αυτονομία τους, να μη χάνονται σαν οντότητες αλλά να έχουν τους χρόνους τους με φίλους και ενδιαφέροντα σε ατομικό επίπεδο και ζευγαρικό. Έτσι διασφαλίζεται η εγγύτητα, δηλαδή το συναισθηματικό πλησίασμα των ανθρώπων που έχουν σχέση και αποτελεί τη βάση για αυτή.

Όλα αυτά είναι σημαντικά για το μεγάλωμα των παιδιών, αφού δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες ώστε τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια, αγάπη και το κυριότερο σταθερότητα. Σκεφτείτε ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα τέτοιο κλίμα και ένα άλλο παιδί να μεγαλώνει σε κλίμα με φωνές, τσακωμούς και φασαρίες.

Από τη δουλειά μου έχω δει και τις δύο περιπτώσεις σε πολλά παιδιά και αντίστοιχα σε οικογένειες. Τα παιδιά και οι έφηβοι που μεγαλώνουν σε κλίμα που υπάρχει αγάπη είναι αυτά που έχουν τα συναισθηματικά εφόδια να αναπτύσσονται και να βρίσκουν λύσεις σε οποιαδήποτε προβλήματα αντίθετα με τα παιδιά και εφήβους που μεγαλώνουν μέσα σε φασαρίες που είναι πιο κλειστά ανασφαλή και με κάθε τρόπο «φωνάζουν» για βοήθεια μέσω της ανασφάλειά τους.

Κάποτε μια καθηγήτριά μου είχε πει πολύ γλαφυρά πώς είναι η σχέση του ζευγαριού, όπου την παρομοίαζε με αγκαλιά: ξεκινάει με 2 ξένες αγκαλιές, κάποιες φορές κρύες ή παγωμένες όπου όμως σιγά σιγά με το αγκάλιασμα (την αποδοχή των ανθρώπων) γίνεται όλο και πιο ζεστή η νέα σχέση – αγκαλιά ώσπου είναι έτοιμη να δεχτεί την νέα ζωή στην κοιτίδα της.

Γίνεται έτσι κατανοητό πως η σχέση αποτελεί τη βάση για τη συναισθηματική ανάπτυξη των εφήβων και αυτή που δίνει τα εφόδια και τα στηρίγματα για τα τραντάγματα των χρόνων της εφηβείας τόσο για τους ίδιους, όσο και για όλο το σύστημα που μεγαλώνουν.

Άλλωστε έχετε διαβάσει πολλές φορές ότι τα παιδιά μας μιμούνται αυτό που βλέπουν από εμάς, κάτι που είναι σημαντικό να το θυμόμαστε και να επαναπροσδιορίζουμε τόσο τη συμπεριφορά μας, όσο και τη σχέση μας με τον σύντροφό μας.

Αν θέλετε κάτι να χαρίσετε στα παιδιά σας από την καρδιά σας, δώστε τους εφόδια συναισθηματικά και σταθερότητα μέσα από την σχέση σας.