Γράφει στο efiveia.gr η Δρ Φοίβη Σπέη, Εργοθεραπεύτρια – Διδάκτωρ ψυχολογίας της υγείας
Πολλοί γονείς αγωνιούν για το πώς θα στηρίξουν τα έφηβα παιδιά τους την περίοδο αυτή. Λόγω των συνθηκών που έχουν προκύψει με την εξάπλωση του SARS-COVID-19, όλοι βιώνουμε σε κάποιο βαθμό διατάραξη της συνηθισμένης μας ρουτίνας και ισορροπίας. Έτσι και οι έφηβοι μπορεί την περίοδο αυτή να εμφανίσουν ποικίλες αντιδράσεις.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ως γονείς πως στις περισσότερες περιπτώσεις οι αντιδράσεις αυτές είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε ασυνήθεις περιστάσεις. Επομένως, αναμένεται ότι με την υποστήριξη της οικογένειας, των εκπαιδευτικών και των φίλων οι περισσότεροι θα ανακάμψουν και οι αντιδράσεις σταδιακά θα γίνουν λιγότερο έντονες.
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να βοηθήσουμε ως γονείς το παιδί μας να διαχειριστεί το στρες του την περίοδο αυτή.
Είναι λογικό και αναμενόμενο πως και εμείς οι γονείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε αρκετές πηγές άγχους αυτήν την περίοδο και ίσως τα παράπονα των εφήβων ότι δεν μπορούν να βγουν και να δουν τους φίλους τους μας φαίνονται ελάσσονος σημασίας. Όμως μην ξεχνάμε πως οι έφηβοι περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε κανονικές συνθήκες με συνομήλικους τους. Η έλλειψη αυτή της κοινωνικής τους διάστασης μπορεί να αποτελέσει πηγή στρες για αυτούς. Οι κοινωνικές δραστηριότητες που χάθηκαν μπορεί να τους φαίνονται ως τα πιο σημαντικά πράγματα στον κόσμο.
Θα ήταν βοηθητικό ως γονείς να ενθαρρύνουμε τις κοινωνικές επαφές από απόσταση. Ευτυχώς η ύπαρξη της τεχνολογίας μάς διευκολύνει σημαντικά σε αυτό. Μπορείτε επίσης να προτείνετε στο παιδί σας να σκεφτεί κάποιον από το σχολείο με τον οποίο δεν έχει μιλήσει για καιρό ή κάποιον που έχει λίγους φίλους και να στείλει ένα μήνυμα. Επίσης ζητήστε από τους εφήβους να επικοινωνούν ενίοτε με μεγαλύτερης ηλικίας συγγενείς-ακόμα και για λίγα λεπτά. Επίσης, μπορείτε μαζί με το έφηβο παιδί σας να ελέγξετε αν κάποιος ηλικιωμένος στη γειτονιά σας ή κάποιος που είναι μόνος του χρειάζεται παραπάνω βοήθεια την περίοδο αυτή και να συμβάλλετε σε αυτό.
Αν και οι παρατεταμένες “διακοπές” μπορεί αρχικά να φάνηκαν σα δώρο στους έφηβους, οι άνθρωποι πολύ συχνά χρειάζονται ένα δομημένο πρόγραμμα και ρουτίνες ώστε να φτάνουν στο έπακρο των παραγωγικών και δημιουργικών τους δυνατοτήτων. Ενθαρρύνετε το έφηβο παιδί σας να διατηρήσει μία ρουτίνα καθημερινή που να περιλαμβάνει φυσική άσκηση /γυμναστική, χρόνο για μελέτη, διάβασμα, εξάσκηση σε μουσικό όργανο και φυσικά ελεύθερο χρόνο. Σκεφτείτε επίσης πως μπορεί να συμμετέχει ενεργά ο έφηβος σε καθήκοντα του σπιτιού ή επισκευές.
Το πιο βοηθητικό από όλα είναι να παραμείνουν οι γραμμές επικοινωνίας με το έφηβο παιδί σας ανοιχτές. Είναι σημαντικό να μεταδώσετε στον έφηβο την αίσθηση ότι τον ακούτε και κατανοείτε τα συναισθήματά του την περίοδο αυτή. Αποφύγετε όσο το δυνατόν να ασκήσετε κριτική για αυτά ή να προσπαθήσετε να λύσετε τα προβλήματά του εσείς. Μπορείτε αντ’ αυτού να τον ρωτήσετε πώς θα μπορούσατε να βοηθήσετε, και μέσω της συζήτησης να τον βοηθήσετε να βρει ο ίδιος λύσεις για τα όσα τον απασχολούν.
Αν και είναι φυσιολογικό ένα μεγάλο μέρος των καθημερινών μας συζητήσεων να επικεντρώνεται στο θέμα των ημερών και συχνά στις αρνητικές διαστάσεις και δυσοίωνες προβλέψεις, είναι σημαντικό να μην μονοπωλεί τις οικογενειακές συζητήσεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις συζητήσεις αυτές ως εφαλτήριο για να μιλήσετε για τις δικές σας αξίες ως οικογένεια σε σχέση με το όσα συμβαίνουν, και να εμπλέξετε τον έφηβο σε μία διαδικασία κριτικής σκέψης για τις ευρύτερες συνέπειες της πανδημίας.
Ας μην ξεχνάμε πως μέσα από τη δική μας στάση και αντιδράσεις, οι έφηβοι την περίοδο αυτή παίρνουν ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα ζωής. Πάς να αντιδρούν και πώς να χειρίζονται τις προκλήσεις της ζωής. Επιβεβαιώστε τους πως το περνάτε όλο αυτό μαζί και πως θα ανακάμψετε μαζί.
Τέλος, όπως τονίστηκε, οι περισσότερες αντιδράσεις που θα παρουσιάσει ένα έφηβο παιδί την περίοδο αυτή είναι αναμενόμενες και παροδικές. Ωστόσο αν παρατηρήσετε ότι οι αντιδράσεις αυτές επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή διαταράσσουν σημαντικά την καθημερινότητα και τη λειτουργικότητα του παιδιού σας, μη διστάσετε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας για περαιτέρω υποστήριξη.