Ερώτημα αναγνώστριας
Καλημέρα σας.
Μετά από πολλή σκέψη και στεναχώρια πήρα την απόφαση να σας γράψω για το δικό μου πρόβλημα / άγχος.
Έχω μία κόρη 15,5 χρονών. Εδώ και 11 μήνες έχει μια σχέση με ένα παιδί 18 χρονών. Από τότε που ξεκίνησε να έχει σχέση, τα παράτησε όλα. Κατέβηκε στους βαθμούς, ενώ είχε 18 πήγε στο 15. Ασχολείται με τον στίβο και πλέον δεν πηγαίνει στις προπονήσεις και στους αγώνες ενώ είχε καλές διακρίσεις. Στον Πανελλήνιο βγήκε 5η στη Βόρεια Ελλάδα. Φέτος πήγε στην 12η και 14η θέση.
Δεν την ενδιαφέρει τίποτα. Έχει κλειστεί στον εαυτό της, απομακρύνθηκε από τους φίλους της και από εμάς. Δεν βγαίνει από το σπίτι παρά μόνο για να συναντήσει αυτό το παιδί.
Προσπάθησα πολλές φορές να την προσεγγίσω αλλά δεν θέλει. Της είπα όταν θέλει να μου μιλήσει εγώ θα είμαι εδώ να την ακούσω. Μετά από κάποιους μήνες πήρε την απόφαση να μου μιλήσει και να μου πει γι’ αυτό το παιδί, αλλά λίγα πράγματα. Φοβόταν να μου μιλήσει για τον λόγο ότι αυτός είναι αθίγγανος.
Τώρα τι να σας πω; Ότι άνοιξε η γη κάτω από τα πόδια μου; Ότι μου έριξαν καυτό νερό; Με όση υπομονή είχα και ηρεμία, προσπάθησα να την ακούσω. Πιστέψτε με, ήταν πολύ δύσκολο.
Δεν είμαι μεγάλη, είμαι 32 χρονών. Δεν θέλω ό,τι μου έκαναν οι δικοί μου γονείς να κάνω το ίδιο στην κόρη μου.
Είμαστε κλειστή κοινωνία. Τέλος πάντων, στο θέμα μας:
Αυτή μου το είπε για να ξέρω εγώ πού πηγαίνει. Μετά, από άλλους έμαθα ότι πηγαίνει σπίτι του. Και ότι θέλει να φύγει από το σπίτι μας γιατί είμαστε αυστηροί μαζί της. Το ότι δεν θέλω να γυρνάει μέχρι τα ξημερώματα ή να βγαίνει και να πηγαίνει στα κλαμπ όποτε θέλει αυτή σημαίνει ότι είμαι αυστηρή;
Εκείνη μου τα αρνήθηκε όλα. Είναι πολύ κλειστό παιδί και ευαίσθητο. Κάναμε μια κουβέντα ήρεμη. Της είπα ότι εγώ δεν συμφωνώ γι’ αυτήν τη σχέση. Δεν είπα να μην έχει φίλο, να έχει, αλλά σε λογικά πλαίσια. Ότι πάνω απ’ όλα είναι το σχολείο της, ο στίβος που αγαπούσε τρελά και μετά η σχέση. Αυτή τα παράτησε όλα και αφοσιώθηκε εκεί. Της είπα ότι είναι δική της απόφαση το τι θα κάνει, αλλά αυτό το παιδί δεν είναι για εκείνη.
Δεν με άκουσε και συνεχίζει να είναι μαζί του…
Προχθές με πήραν τηλέφωνο από το σχολείο γιατί είχε πολλές απουσίες. Αντί να πηγαίνει σχολείο, πήγαινε αλλού. Εκεί έγινα έξω φρενών. Φώναζα. Δεν ξέρω αν ο τρόπος μου είναι σωστός ή όχι. Τόσο καιρό έκανα πολλή υπομονή. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι μόνο κακό της κάνει.
Τι να κάνω;
Απαντά η Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Ιωάννα Μπλέκα
Καλημέρα σας,
η αλήθεια είναι ότι καλείστε να αντιμετωπίσετε μια πολύ δύσκολη και ιδιαίτερη κατάσταση.
Πολλά παιδιά κατά τη διάρκεια της εφηβείας παρασύρονται από το συναίσθημα και παραμελούν τις υποχρεώσεις τους.
Δεν υπάρχει σωστή και λάθος αντιμετώπιση στο θέμα, ο καθένας πειραματίζεται και κάνει τελικά αυτό που ταιριάζει περισσότερο στον ίδιο αλλά και στο παιδί του για να έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Πολλές φορές θα τύχει να μην συμφωνούμε με τις επιλογές του παιδιού μας αλλά ως γονείς είναι χρέος μας να το προστατέψουμε.
Η υπομονή και η ψυχραιμία είναι αρετές που θα σας φανούν χρήσιμες σε αυτή την περίοδο. Οι φωνές, οι καυγάδες και οι απογορεύσεις συνήθως φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα και ωθούν τον έφηβο ακόμα πια μακρυά μας.
Κατά τη γνώμη μου η προσέγγισή σας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ήρεμη και φιλική απέναντί της. Το να της λέτε ότι δεν συμφωνείτε με την σχέση της με το συγκεκριμένο άνθρωπο, σίγουρα τη δένει περισσότερο μαζί του λόγω αντίδρασης. Θα σας πρότεινα λοιπόν να προσπαθήσετε να κάνετε μια συζήτηση μαζί της, όπου δεν θα την κατηγορήσετε ούτε θα την επικρίνετε για κάτι, αλλά θα της εκθέσετε τους δικούς σας προβληματισμούς και φόβους. Το γεγονός ότι κι εσείς παντρευτήκατε μικρή ίσως να σας δίνει τη δυνατότητα να μιλήσετε εμπειρικά και να της εξηγήσετε πως αυτό άλλαξε/επηρέασε τη ζωή σας και τα όνειρά σας. Επίσης πολύ έφηβοι θεωρούν ότι θα είναι για πάντα μαζί με τον άνθρωπο που ερωτεύονται σε αυτή τη φάση, κάτι που στατιστικώς δεν ισχύει. Θα είναι δύσκολο να το ακούσει, αλλά καλό θα ήταν να αναρωτηθεί τι θα συμβεί αν χωρίσει από αυτή τη σχέση. Πόσα πράγματα θα έχει χάσει, πόσο δύσκολο θα είναι να τα ξανακερδίσει (φιλικές σχέσεις, πρόοδος στο σχολείο και επιτεύγματα που σχετίζονται με αυτό, καριέρα στον αθλητισμό) και τι θα της αφήσει τελικά αυτή η σχέση. Ίσως θα πρέπει να καταλάβει ότι ένας άνθρωπος μας αγαπαέι πραγματικά όταν σέβεται και τις επιλογές μας αλλά και μας αφήνει χώρο και χρόνο για όλα όσα επιθυμούμε. Το ότι έχει σχέση δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψει όλα τα υπόλοιπα. Επίσης, καλό θα ήταν να σας γνωρίσει κιόλας το αγόρι της για να έχετε κι εσείς μια καλύτερη εικόνα. Καμιά φορά οι προκαταλήψεις μας, μας κάνουν να βλέπουμε τα πράγματα χειρότερα από ό,τι είναι.
Θα σας πρότεινα ακόμα να διερευνήσετε και να προσπαθήσετε να μάθετε περισσότερα για αυτό το αγόρι, να στηρίξετε την επιλογή της κι ας διαφωνείτε, αλλά ταυτόχρονα να απαιτήσετε την τήρηση κάποιον βασικών κανόνων. Η κόρη σας είναι ανήλικη και εσείς είστε υπεύθυνη για αυτήν. Καλό θα ήταν να της εξηγήσετε και την νομική διάσταση του θέματος, καθώς αν της συμβεί κάτι μέσα από τη σχέση της με το ενήλικο αγόρι, οι έχοντες την επιμέλεια του παιδιού είναι υπεύθυνοι για αυτό.
Στην επιστολή σας μιλάτε μόνο για την δική σας στάση απέναντί της και δεν αναφέρετε καθόλου αν υπάρχει πατέρας, αδέρφια και άλλοι συγγενείς που το γνωρίζουν και τι σκέφτονται για αυτή τη σχέση. Θα ήταν χρήσιμο να τηρείσετε μια κοινή και σταθερή στάση, με ξεκάθαρες απαιτήσεις αλλά και ελευθερίες (τι της επιτρέπετε και τι όχι) με βάση την ηλικία της αλλά και τις αρχές και τις αξίες της οικογένειάς σας.
Τέλος, θεωρώ ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο για σας να επισκεφθείτε η ίδια (μόνη ή με το σύζυγο) κάποιον ειδικό, ώστε να σας συμβουλεύσει ακόμα πιο στοχευμένα αφού γνωρίσει όλο το οικογενειακό σας ιστορικό.
Με εκτίμηση,
Ιωάννα Μπλέκα
Ψυχολόγος, MSc – Οικογενειακή Θεραπεύτρια