Ένας πατέρας μιλάει στον γιο του…

Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Μία κοπέλα βιάστηκε. Επάνω στο άνθος της ηλικίας της, τη στιγμή που ετοιμαζόταν όπως ένα λουλούδι να ανθίσει. Επειδή αρνήθηκε να κάνει σεξ, επειδή είπε όχι. Και ο βιαστής αυτό δεν το αποδέχεται, θέλει το όχι να το εκδικηθεί με αίμα και σπέρμα. Όχι, δε στεναχωριέμαι επειδή η κοπέλα είχε καλή σχέση με τους γονείς, θέληση και όνειρα για ζωή –λες και αν κάποια δεν είχε καλή σχέση με τους γονείς ή ήταν πόρνη ή οτιδήποτε άλλο, θα της άξιζε ο βιασμός- αλλά γιατί ήταν μία κοπέλα, ένας άνθρωπος, μία γυναίκα.

Αναλογιζόμουν μήπως τελικά και εμείς οι γονείς δίνουμε πάτημα σε τέτοιες συμπεριφορές, απόρροια πατριαρχικών κατάλοιπων, να ριζώνουν μέσα στα παιδιά μας, να βοηθούν το μίσος να αναπαράγεται. Κάθε φορά που σχολιάζουμε μία γυναίκα ή την κριτικάρουμε ανάλογα με το πώς ήταν ντυμένη. Κάθε φορά που κάνουμε τα στραβά μάτια στη συμπεριφορά ενός παιδιού, γιατί «αγόρι είναι». Κάθε φορά που σε φασαρίες και βιαιοπραγίας, ζητάμε να μάθουμε «τι έχει συμβεί», λες και υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη βία.

Ναι, είναι οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις για τις γυναίκες και τους άνδρες, παρά το γεγονός πως η γυναίκα θεωρείται δυνατότερη και εκείνη που μέσα στη μήτρα της φέρει τη ζωή. Ναι, είναι η θρησκεία που θεώρησε τη γυναίκα υπεύθυνη για τη ροπή του Αδάμ στην αμαρτία και τη χαρακτήριζε αδύναμη και ανήθικη. Γιατί η γυναίκα είναι εκείνη που προκαλεί, ο άνδρας έχει ορμές όπως και να το κάνεις, άμα η άλλη του κουνιέται πώς να αντισταθεί; Και όποια φέρει αντίσταση, της κοπανάς το κεφάλι με ένα σίδερο και την αποτελειώνεις.

Σε εσένα μιλάω γιε μου. Χωρίς παρωπίδες, χωρίς φανατισμούς, χωρίς στερεότυπα. Να μάθεις να σέβεσαι όλους τους ανθρώπους. Να μάθεις να μην καταφεύγεις στη βία, να μη θεωρείς τον εαυτό σου άνδρα επειδή χτυπάς. Να σέβεσαι τη γυναίκα, να μην είσαι ένα έρμαιο των ενστίκτων σου.

Γιε μου, γίνε άνδρας που σέβεται, άνδρα που τιθασεύει τον εγωισμό και τα πάθη του. Γιατί αυτός είναι άνδρας, όχι εκείνος που χτυπάει και σκοτώνει…