efiveia.gr
Οικογένεια

Έφηβος αυτός ο άγνωστος….!!! (α΄ μέρος)

Γράφει ο Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος Γιάννης Τσουματίδης

Και κάπου εκεί ενώ αρχίζουμε και μαθαίνουμε το παιδί μας και έχουμε χτίσει μια σχέση επικοινωνίας, εμπιστοσύνης, κατανόησης και στο κάτω κάτω έχουμε βρει τους κώδικες επικοινωνίας μας μέσα στο σπίτι ξαφνικά όλα με μιας ανατρέπονται όταν το παιδί μας μπαίνει σε αυτή την περιβόητη εφηβεία. Είναι εκεί που πολλοί γονείς νιώθουν σαν κάποιος εξωγήινος να τους έχει απαγάγει το κανονικό τους παιδί και σε «μια νύχτα» να τους έχει φέρει στη θέση του έναν άγνωστο με τον οποίο πρέπει κυριολεκτικά να ξανασυστηθούν.

Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Τι είναι αυτό στο οποίο πολλοί γενικόλογα αναφέρονται ως εφηβεία προσπαθώντας να αποδώσουν όλες τις δυσλειτουργικές για τους γονείς συμπεριφορές του παιδιού τους απενοχοποιώντας πολύ εύκολα τον εαυτό τους από το μερίδιο ευθύνης που τους αντιστοιχεί;

Η εφηβεία πολύ απλουστευμένα είναι η μετάβαση του ανθρώπου από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή η οποία χαρακτηρίζεται από σταδιακή ωρίμανση (σωματική, γνωστική, συναισθηματική)με τελικό στόχο την ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς (κυρίως συναισθηματική) και την αυτονομία. Όπως κάθε μεταβατική περίοδος λοιπόν δεν είναι πάντα ήρεμη και ενέχει πολλούς κραδασμούς και αλλαγές τόσο στο χαρακτήρα και την προσωπικότητα του εφήβου όσο και στα θεμέλια της οικογένειας που καλείται να διαχειριστεί αυτή τη μετάβαση.

Αυτή η μετάβαση λοιπόν δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη αλλά βαθμιαία. Πιο συγκεκριμένα ξεκινάει από τα 9 έως τα 11 έτη (πρώτα συνήθως στα κορίτσια) και ονομάζεται προεφηβεία. Από τα 11 έως τα 14 έτη και ονομάζεται ήβη. Από τα 14 έως τα 17 όπου το παιδί μπαίνει στην καρδιά της εφηβείας. Και τέλος από τα 17 έως και τη λύση της η οποία επέρχεται με την πλήρη συναισθηματική κυρίως ανεξαρτητοποίηση του παιδιού από το γονιό και την αυτονομία του. Η ικανότητα του ενήλικα πλέον να μπορεί να πάρει την ευθύνη του εαυτού του χωρίς να στηρίζεται στους γονείς τόσο συναισθηματικά όσο και οικονομικά και να γίνει ανεξάρτητος και αυτόνομος.

Κατά τη διάρκεια των ετών αυτών και όχι στην ίδια χρονική περίοδο και με την ίδια ένταση για όλα τα παιδιά κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες βιολογικές και ορμονικές αλλαγές, με την αύξηση της τριχοφυΐας και την αλλαγή στη χροιά της φωνής στα αγόρια, την αύξηση του στήθους και την περίοδο στα κορίτσια. Παρατηρούνται επίσης, σταδιακά νευρικότητα, σεξουαλική ενεργοποίηση και ερωτική επιθυμία, έντονες συγκρούσεις με τους γονείς τους οποίους πλέον απομυθοποιούν και ταυτίζονται πια με φίλους και άλλα σημαντικά γι αυτούς πρόσωπα. Πιο συγκεκριμένα, οι έφηβοι δεν ανέχονται από τους γονείς και γενικά από τους ενήλικες να τους μειώνουν, να τους περιθωριοποιούν και να τους θεωρούν μικρούς, δεν ανέχονται εύκολα περιορισμούς στο λόγο και τις κινήσεις τους, και απαιτούν ιδιωτικό χώρο και αυτονομία. Κυρίως όμως αυτό που επιθυμούν διακαώς από τους ενήλικες είναι να αναγνωρίσουν και να σεβαστούν την διαφορετικότητά τους ως ξεχωριστά άτομα από τους γονείς τους.

Αυτή η σύγκρουση η οποία πολλές φορές είναι παρατεταμένη και δημιουργεί έντονη αναστάτωση στην οικογένεια δίνει τη θέση της, ύστερα από τη διαμόρφωση μιας σταθερής ταυτότητας εαυτού από τον έφηβο, στην αποκατάσταση των σχέσεων με τους γονείς και στο τέλος στην πλήρη ανεξαρτησία του που ως νέος ενήλικας παίρνει τη ζωή στα χέρια του.

Οι τρείς βασικοί πυλώνες στους οποίους στηρίζεται μια επιτυχώς λυμένη εφηβεία μπορούν να συνοψιστούν ως α) ο συναισθηματικός αποχωρισμός από τους γονείς, β) οι σταθερές σχέσεις με τον κοινωνικό περίγυρο (φίλοι, γνωστοί, ερωτικοί παρτενέρ) και γ) η διαμόρφωση μιας σταθερής προσωπικής και σεξουαλικής ταυτότητας.

Οι γονείς λοιπόν οφείλουν να γνωρίζουν και να αναμένουν τις αλλαγές που επιφέρει σε όλα τα επίπεδα η εφηβεία στη ζωή των παιδιών τους για να μπορούν να διατηρήσουν μια αγαστή και αποτελεσματική επικοινωνία μαζί τους αφού δυστυχώς στις μέρες μας τα παιδιά εύκολα βρίσκουν μια ψεύτικη παρηγοριά σε πράγματα και καταστάσεις τα οποία δυστυχώς τα στιγματίζουν πολλές φορές για όλη τους τη ζωή. Και είναι δυστυχώς η περίοδος της εφηβείας, όπως και κάθε περίοδος κρίσης που περνάει μια οικογένεια, η εποχή που δοκιμάζονται οι σχέσεις των μελών της και φανερώνεται η σταθερότητα πάνω στην οποία έχει δομηθεί το οικοδόμημα της οικογένειας τα προηγούμενα χρόνια και οι σχέσεις των μελών της και κατά πόσο ήταν ισχυρά δομημένες ή όχι.

Στο κάτω κάτω εφηβεία είναι θα περάσει….!!!

Διαβάστε επίσης:

Χριστούγεννα μαζί με τα παιδιά

efiveia.gr

Υπερπροστατευτικοί γονείς

efiveia.gr

Το «χαρτζιλίκι» ως μέσον κοινωνικοποίησης

efiveia.gr

Τι πιστεύουν οι έφηβοι για τους γονείς τους

Μαριλίζα Χρυσικάκη

Τι μπορώ να κάνω για να ενημερώσω το παιδί μου για μία σωστή σεξουαλική ζωή

efiveia.gr

Τι μας συμβαίνει; Ο ρόλος των αξιών και των αρχών των γονέων στη διαπαιδαγώγηση των εφήβων

Κλεονίκη Πανταζή

Αφήστε σχόλιο

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com