Μεταπτυχιακή Εξειδίκευση στην «Γνωστική Νευροαποκατάσταση»
- “Φιλίες στο πανεπιστήμιο” - 3 Δεκεμβρίου 2025
- “Πώς διαχειρίζομαι τα νεύρα ενός εφήβου;” - 14 Οκτωβρίου 2025
- Διατροφή και εικόνα σώματος στην εφηβεία: Τι πρέπει να γνωρίζουμε - 13 Αυγούστου 2025
Ερώτημα αναγνώστριας
Η κόρη μου έχει φύγει για σπουδές σε άλλη πόλη και αντιμετωπίζει προβλήματα κοινωνικής δικτύωσης. Έχει αποκτήσει δύο φίλες που είναι από την πόλη στην οποία σπουδάζει. Εξαιτίας δικών τους δραστηριοτήτων δεν βρίσκονται πολύ συχνά με αποτέλεσμα η κόρη μου τον περισσότερο καιρό να μένει σπίτι μόνη της. Πως μπορώ να τη βοηθήσω, δεδομένου ότι βρίσκομαι μακριά; Είμαι σε καθημερινή επικοινωνία μαζί της.
Απαντά η Ψυχολόγος Ευθυμία Φλέγγα
Καλησπέρα σας,
Η μετάβαση από το οικογενειακό στο πανεπιστημιακό περιβάλλον αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αναπτυξιακές προκλήσεις της ύστερης εφηβείας και της πρώιμης ενήλικης ζωής. Η απομάκρυνση από το οικείο πλαίσιο και η ανάγκη δημιουργίας νέου κοινωνικού δικτύου συνοδεύονται συχνά από συναισθήματα μοναξιάς, ανασφάλειας και δυσκολίας προσαρμογής.
Η κόρη σας φαίνεται να βρίσκεται σε ένα φυσιολογικό στάδιο προσαρμογής. Το γεγονός ότι έχει ήδη αναπτύξει κάποιες φιλικές σχέσεις αποτελεί θετικό δείκτη κοινωνικής επάρκειας και διάθεσης για σύνδεση, ακόμη κι αν αυτές οι σχέσεις δεν έχουν ακόμη αποκτήσει τη συχνότητα ή το βάθος που θα επιθυμούσε. Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι οι σταθερές φιλίες στην πανεπιστημιακή ζωή συνήθως διαμορφώνονται σταδιακά, μέσα από κοινές εμπειρίες και επαναλαμβανόμενη αλληλεπίδραση.
Από τη δική σας πλευρά, ο ρόλος σας είναι να παρέχετε συναισθηματική ασφάλεια και αποδοχή, χωρίς υπερπροστατευτικότητα ή πίεση για κοινωνική δραστηριοποίηση. Η καθημερινή επικοινωνία που ήδη έχετε λειτουργεί υποστηρικτικά, εφόσον διατηρεί έναν τόνο ενθάρρυνσης και εμπιστοσύνης προς τις ικανότητές της. Χρήσιμο είναι να αποφεύγονται παραινέσεις που ενδέχεται να ενισχύσουν το άγχος («πρέπει να γνωρίσεις περισσότερους ανθρώπους») και να προτιμώνται φράσεις που ενδυναμώνουν την αυτονομία και την αυτοεκτίμησή της («είναι λογικό να χρειάζεσαι χρόνο για να προσαρμοστείς»).
Παράλληλα, μπορείτε να την ενθαρρύνετε, χωρίς πίεση, να αναζητήσει ευκαιρίες ένταξης σε μικρές ομάδες ή δραστηριότητες που ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά της (π.χ. φοιτητικοί σύλλογοι, αθλητικές ή πολιτιστικές ομάδες, εθελοντισμός). Η συμμετοχή σε τέτοια πλαίσια διευκολύνει την κοινωνική αλληλεπίδραση με τρόπο φυσικό και χαμηλού ρίσκου για ένα άτομο που βρίσκεται σε νέα φάση ζωής.
Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η κοινωνική ένταξη είναι διαδικασία, όχι επίτευγμα στιγμής. Με σταθερή υποστήριξη, αποδοχή των συναισθημάτων της και ενίσχυση της αυτοπεποίθησής της, η κόρη σας θα μπορέσει να αναπτύξει τις δεξιότητες και τις σχέσεις που χρειάζεται για να νιώσει ουσιαστικά συνδεδεμένη στο νέο της περιβάλλον.