“Η κόρη μου αντιδρά στο θέμα μετακόμισής μας στο εξωτερικό”

Ερώτημα αναγνώστριας

Καλημέρα Σας ! 

Είμαι Ελληνίδα –ομογενείς και μητέρα που μεγάλωσα από την αρχή μόνη την κόρη μου 17 ετών, έχοντας και την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα. Ακροβατώντας στο θέμα επιβίωσης, πάντα κατάφερνα να μη της λείπει τίποτα από αυτά που συμβάλλουν σε σωστή ανατροφή με αξίες και αρχές . Την στήριξα σκίζοντας τα βουνά στο όνειρο της -τον χορό (επί 12 έτη !). Δεν χάσαμε να συμμετέχει στους ΑΓΩΝΕΣ καμιά χρονιά, ΈΠΑΙΡΝΕ και ΧΡΥΣΑ ΜΕΤΑΛΙΑ! Επίσης έκανε ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου, παρακολουθούσε τα φροντιστήρια που έκρινε ότι χρειάζεται (ιδιαίτερα και μη…). Συμμετείχε σε όλες τις σχολικές εκδρομές. Την μεγάλωνα με πολλή αγάπη, την οποία εξέφραζα και με πράξεις, και με αγκαλιές, και με λόγια. Θα μπορούσα τόμους να γράφω για την ζωή μας. Επίσης, ήταν η επιλογή μου να είμαι μόνη για να μη φέρνω το παιδί μου σε δύσκολη θέση με κάποιον ξένο άνδρα στο σπίτι μας.

Νιώθω τελευταία, ότι έχω κουραστεί πάρα πολύ από θέμα επιβίωσης και δεν έχω άλλες αντοχές, και επεξεργάστηκα και τακτοποίησα μια ΛΥΣΗ να φύγουμε τελικά στο εξωτερικό. Είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ. Όπου και η διαβίωσή μας θα είναι πιο ομαλή αλλά ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ + ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΧΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (που είναι καλλιτεχνική φλέβα) και ως μονογονέας χωρίς καν να πληρώνω , παρ’ όλα αυτά που είναι ιδιωτικά και υψηλού επιπέδου, εκδόθηκε επιταγή από το κράτος ΗΔΗ. Δεν είχε στόχους ακόμη, οπότε δεν την αποτράβηξα από είτε κατεύθυνσή της, είτε από προσπάθεια για κάτι συγκεκριμένο. Είναι πανέξυπνο παιδί, αλλά ακάθιστο) Να φανταστείτε τα πτυχία LOWER & PROFICIENSY που πήρε στα αγγλικά τα παρατούσε, και χρειαζόταν να την «σπρώχνω» μπροστά κ.τ.λ. Μέχρι και τον χορό μια φορά παράτησε για 4 μήνες, που τον λατρεύει.

Τις σπουδές της, τα οικονομικά μας και η μετακόμισή μας τα είχαμε συζητήσει από νωρίς, (από τα Χριστούγεννα), την πήγα 2 φορές εκεί, τους είδαμε όλους από κοντά. Δεν είχε αντίρρηση, ίσα-ίσα είδα πόσο πολύ της άρεσε εκεί. Με την κόρη μου είμαστε πάρα πολύ δεμένες και πάντα είχαμε κατανόηση μεταξύ μας, επίσης δυστυχώς-ευτυχώς και κράτος μας ανάγκασε να γίνουμε σύμμαχοι ενάντια δυσκολιών. Έχουμε κουραστεί, αλλά μέχρι το χειμώνα που πέρασε, τα έβγαζα πέρα…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ (από τον Απρίλιο και μετά) η κόρη μου άρχισε να αντιδράει στο θέμα μετακόμισης, κλιμακώνοντας μέρα με την ημέρα, και παρατηρώ ότι αυτή η αλλαγή θα είναι πολύ –πολύ δύσκολη για αυτή, γνωρίζω όμως ότι ΚΑΘΕ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ! 

Δυστυχώς, δεν μου εκφράζει τους φόβους της για την αλλαγή αυτή ήρεμα πια, αλλά μέ ξεσπάσματα, άκυρες κατηγορίες, λεκτικές απειλές. Αρνήθηκε να πάει για ψυχολογική υποστήριξη και τελικά πήγα 2 φορές μόνη μου να πάρω συμβουλές…

Προσπάθησα να κάνω να νοιώθει ότι δεν υπάρχει ανησυχία, ότι θα προσπαθήσω να κάνει ταξίδι τα Χριστούγεννα στους φίλους της και να τους προτείνει να έρχονται και αυτοί όποτε μπορούν και θέλουν. Προσπαθώ να μιλάω αισιόδοξα για το καινούργιο περιβάλλον, χωρίς να εγείρω μεγάλες και μη ρεαλιστικές προσδοκίες, να μην υπάρχει απογοήτευση..

ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΙΧΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ. ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ…

Πώς μπορώ να τα διαχειριστώ όλα; Τι κάνω αν πράγματι δεν θα έρθει στο αεροδρόμιο? Υπάρχουν επιπλέον λύσεις? Δεν μ΄ αφήνει να τη βοηθήσω να γίνει η μετακόμιση όσο ανώδυνη για αυτήν γίνεται…. Έχω χάσει κι εγώ το κουράγιο μου πια με όλη αυτήν την κατάσταση. Κυριεύει το μυαλό μου το θέμα της κόρης μου, το χάσμα αυτό που πάει να δημιουργηθεί αναμεσά μας. Αλλά είμαι αισιόδοξη ότι εκεί όλα θα πάνε προς τα καλύτερα. Τα έχω βάλει όλα κάτω, γι’ αυτό επιμένω.

Απαντά η Δρ. Αναπτυξιακής Ψυχολογίας-Ψυχοθεραπεύτρια Ευφροσύνη Αλεβίζου

Από ό,τι αντιλαμβάνομαι μέσα από την αφήγησή σας, έχετε ήδη μπει σε διαδικασία να δημιουργήσετε θετική και ταυτόχρονα ρεαλιστική προσδοκία για την μετάβαση ζωής που έχετε αποφασίσει. Φαντάζομαι ότι προς αυτήν την κατεύθυνση σας προέτρεψε και η ψυχολόγος που ήδη επισκεφθήκατε. Ως προς αυτό δεν έχω να σας προτείνω κάτι διαφορετικό.

Αντιλαμβάνομαι επίσης όμως ότι η κόρη σας βρίσκεται σε κρίση αυτήν την περίοδο, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί πια η θετική προσδοκία για τη νέα σας αρχή.

Αυτό που θα σας προτείνω είναι να προσπαθήσετε να έρθετε διανοητικά και συναισθηματικά στο σημείο όπου βρίσκεται η ίδια. Αυτήν την περίοδο είναι σαν να βρίσκεστε σε διαφορετικά σημεία στην προσέγγιση του ζητήματος που σας δυσκολεύει. Χρειάζεται να βρεθείτε στο ίδιο σημείο για να μπορέσετε να επικοινωνήσετε. Αντιδρώντας σπασμωδικά και ακραία, η κόρη σας αυτήν την περίοδο, καταργεί τη δίοδο της μεταξύ σας επικοινωνίας. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να τη βοηθήσετε να αντιληφθεί. Να αποκτήσει επίγνωση του χάσματος που δημιουργείται στην επικοινωνία σας και του δικού της ρόλου σε αυτήν την επικοινωνιακή συνθήκη που διαμορφώνει αρνητικό συναισθηματικό κλίμα και επιτείνει το άγχος.

Ως προς το διανοητικό κομμάτι, θα σας προτείνω ακόμα περισσότερη συζήτηση με υπομονή και ψυχραιμία. Εξηγήστε της και πάλι τους λόγους για τους οποίους είναι αδύνατο να παραμείνετε στην Ελλάδα. Αναλύστε με επιχειρήματα τους λόγους για τους οποίους κρίνετε απαραίτητη και θετική κίνηση την μετανάστευσή σας. Δημιουργήστε όμως και ένα όριο, έτσι ώστε να μην αναλώνεστε στην ανακύκλωση των ίδιων επιχειρημάτων και στην επανάληψη χωρίς διέξοδο. Αφού δημιουργήσετε τις συνθήκες που θα σας επιτρέψουν την συζήτηση, δώστε στην κόρη σας να καταλάβει πώς αισθάνεστε όταν σας απειλεί ότι δεν θα έρθει μαζί σας. Επικεντρώστε στην δική σας πλευρά, μοιραστείτε το δικό σας συναίσθημα, χωρίς να επιδιώκετε να αλλάξετε την αντίδρασή της.

Ως προς το συναισθηματικό κομμάτι, η κόρη σας χρειάζεται να κατανοήσει ότι την συναισθάνεστε. Αυτό είναι κυρίως που εννοώ όταν σας προτείνω να έρθετε εκεί που βρίσκεται η κόρη σας. Δείξτε της ότι κατανοείτε πώς αισθάνεται και τι την δυσκολεύει. Μοιραστείτε και τους δικούς σας φόβους για το άγνωστο και το άγχος σας για μια νέα αρχή.

Το δεύτερο όριο που θα σας προτείνω να θέσετε αφορά τον τρόπο με τον οποίο η κόρη σας εκφράζει την ανησυχία, το άγχος ή και τον θυμό της για την αλλαγή. Βοηθήστε και την ίδια να αντιληφθεί ότι τα ξεσπάσματα αποδιοργανώνουν την οικογενειακή σας ζωή και έχουν τεράστιο κόστος και για την ίδια αφού την εγκλωβίζουν σε έναν άκαμπτο τρόπο σκέψης και σε άκαμπτες συμπεριφορές. Τα δύσκολα συναισθήματα είναι αναμενόμενη διάσταση στη ζωή. Εμείς οι ίδιοι όμως επιλέγουμε τον τρόπο με τον οποίο τα εκφράζουμε. Η έκφραση συναισθημάτων με τρόπο επιθετικό απέναντί σας χρειάζεται κατά τη γνώμη μου να σταματήσει και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται οριοθέτηση από πλευράς σας με σαφή, κατανοητό και αδιαπραγμάτευτο τρόπο.

Προσπαθήστε να διερευνήσετε μαζί με την κόρη σας αν από τον Απρίλιο ως τώρα έχει διαμεσολαβήσει κάποιος παράγοντας που πυροδοτεί την άρνησή της.

Συζητήστε τους παράγοντες που συμβάλλουν στην άρνησή της και προσπαθήσετε να την βοηθήσετε να βγει από πιθανά δικά της αδιέξοδα.

Ως προς την διαχείριση της απειλής ότι δεν θα σας ακολουθήσει, πιστεύω ότι και αυτή η διάσταση οφείλει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Εφόσον εσείς είστε ο γονέας και εφόσον η κόρη σας δεν μπορεί ακόμα να ζήσει αυτόνομα, θα πρέπει να ακολουθήσει την απόφασή σας από τη στιγμή που είναι μια απόφαση που έχει ως επίκεντρο και ζητούμενο την ψυχική, οικονομική και ακαδημαϊκή ευημερία της οικογένειάς σας. Αυτό να το εξηγήσετε στην κόρη σας. Ότι δηλαδή ως ενήλικας και γονέας έχετε πάρει την ευθύνη για όλες τις κρίσιμες αποφάσεις ζωής που αφορούν και την ίδια, πάντα με γνώμονα το καλύτερο και για την κόρη σας και για εσάς και για τη μεταξύ σας σχέση. Αυτό χρειάζεται να κάνετε και τώρα, με την κόρη σας ως σύμμαχο και συνεργάτη. Στην ηλικία και φάση ζωής που βρίσκεται οφείλει και να σας εμπιστευθεί και να σταθεί δίπλα σας ως συνοδοιπόρος. Να θέσετε το ζήτημα της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που χρειάζεται η σχέση σας. Η εναντίωση που εκφράζει η κόρη σας και ο τρόπος με τον οποίο την εκφράζει παραπέμπουν σε μικρότερες ηλικίες, όταν τα παιδιά αντιδρούν στην επιβολή αποφάσεων των ενηλίκων χωρίς να ληφθεί υπόψη η γνώμη τους. Να επισημάνετε στην κόρη σας ότι η σχέση που έχετε διαμορφώσει της δίνει την ωριμότητα να διαχειριστεί την κατάσταση διαφορετικά.

Αν θέλετε, διαβάστε μαζί την απάντησή μου και συζητήστε την.