Σε μια μελέτη του Forbes, ανάμεσα σε 200.000 νέους εργαζόμενους διαπιστώθηκε ότι το 46% αυτών απέτυχε μέσα σε 18 μήνες. Από αυτούς, το 89% απέτυχε λόγω μη ρεαλιστικών προσδοκιών και κακής συμπεριφοράς. Μόνο το 1% απέτυχε από την έλλειψη δεξιοτήτων. Το υπόλοιπο 54% επέτυχε γιατί επέλεξε να κοιτάξει πέρα από το προφανές, προσθέτοντας κάτι πρωτότυπο και με αξία για τον οργανισμό που απασχολείτο. Οι νέοι που επέτυχαν ήταν σε θέση να συνεργάζονται ικανοποιητικά, να οικοδομούν σχέσεις, να βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, να φέρνουν σε κάθε εμπειρία, τη θετικότητα και τη δημιουργική σκέψη και αυτό που ο συγγραφέας Daniel Pink ονομάζει «ολόκληρο νέο μυαλό» ή τη δυνατότητα μετατόπισης μεταξύ αριστερού και δεξιού εγκεφάλου με ευκινησία και ταχύτητα.
Οι ειδικοί λένε ότι η θεματολογία που διδάσκεται σήμερα παγκοσμίως στα πανεπιστήμια θα είναι απηρχαιωμένη σε μία δεκαετία. Τα επαγγέλματα δηλαδή που θα κάνουν οι ενήλικοι τότε –έφηβοι τώρα- απλώς δεν υπάρχουν ακόμα! Πώς λοιπόν πρέπει να προετοιμαστεί ο κάθε έφηβος για το αβέβαιο μέλλον του;
Οι έφηβοι καλούνται καθημερινά να δαμάσουν τις σωματικές και ψυχολογικές τους μεταβολές, μην έχοντας αναπτύξει επαρκώς ένα πεδίο επίγνωσης που θα τους επιτρέψει να αντιλαμβάνονται το τι τους συμβαίνει. Παράλληλα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια αυξανόμενη πίεση από τους γονείς τους, να αποφασίσουν για τις επαγγελματικές τους επιθυμίες και να επικεντρωθούν στην μελέτη συγκεκριμένων μαθημάτων, ώστε να επιτύχουν στην μελλοντική τους επαγγελματική πορεία, συρρικνώνοντας πολλές φορές την κοινωνική τους ζωή.
Οι προτεραιότητες όμως των δύο ομάδων- εφήβων και γονέων- είναι συχνά αντικρουόμενες και τις περισσότερες φορές οδηγούν σε συγκρούσεις. Οι έφηβοι θέλουν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο παιχνίδι, στη συναναστροφή με φίλους, στην κοινωνικοποίηση και στην ένταξη τους σε κοινωνικές ομάδες της αρεσκείας τους, ενώ από την άλλη πλευρά οι προτεραιότητες των γονιών για τα παιδιά τους είναι να λάβουν την καλύτερη μόρφωση, ο χρόνος τους να είναι δημιουργικός και να είναι ασφαλείς.
Για να μπορέσουν οι δύο ομάδες να έρθουν πιο κοντά θα πρέπει να έχουν έναν κοινό στόχο, ο οποίος εφόσον επιτευχθεί θα προσδώσει ευχαρίστηση τόσο στον έφηβο αλλά όσο και στον γονέα. Και για να γίνει αυτό οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών θα πρέπει να είναι ανοικτοί.
Τα παιδιά μαθαίνουν βιωματικά μέσα από τις καθημερινές τους εμπειρίες και ενσωματώνουν στο χαρακτήρα τους στοιχεία απαραίτητα για την ενήλικη ζωή τους όπως η επιμονή, η περιέργεια, η συνείδηση, η αισιοδοξία και ο αυτοέλεγχος. Θα πρέπει λοιπόν να τους δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες και ερεθίσματα ώστε να αναπτύξουν όλα τα ταλέντα τους και τις δεξιότητες τους χωρίς κριτική αλλά με ενθάρρυνση. Γιατί κάθε δεξιότητα και ιδιαιτερότητα έχει το δικό της μέλλον και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Για να επιτύχουν λοιπόν στην μετέπειτα ζωή τους δεν πρέπει να διαθέτουν μόνο τις παραδοσιακές γνώσεις τεχνολογίας, μηχανικής και μαθηματικών (αριστερό τμήμα του εγκεφάλου) αλλά να ασχολούνται με την τέχνη, να εξάπτουν τη φαντασία τους και να αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα τους (δεξί τμήμα του εγκεφάλου). Εκτός των παραπάνω είναι πολύ σημαντικό να έχουν αυτογνωσία, αυξημένο ζήλο για οτιδήποτε καταπιάνονται, αισιοδοξία για το τελικό αποτέλεσμα και επιμονή, ώστε να συνεχίζουν την προσπάθειά τους, ακόμα και όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα ήθελαν.
Στη ουσία λοιπόν η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου κάνει την ειδοποιό διαφορά στην εργασιακή επιτυχία.
Εάν οι έφηβοι αντλούν ευχαρίστηση κυνηγώντας τα όνειρά τους, τότε θα αρχίσουν να επενδύουν όλο και περισσότερο χρόνο στη δημιουργία και τη γνώση και θα αλλάξουν την σειρά των προτεραιοτήτων τους, εις όφελος ενός πιο παραγωγικού και ανταποδοτικού μέλλοντος για τους ίδιους. Για να γίνει αυτό λοιπόν οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τις ερωτήσεις των παιδιών τους και να τα ακούνε προσεκτικά ώστε να καταλάβουν με ποιο τρόπο θα συνεχίσουν να κρατούν τα ενδιαφέροντά τους ζωντανά, ώστε να εξερευνούν νέα πεδία, να ονειρεύονται και να ανακαλύπτουν καινούριους κόσμους.
Η ευτυχία είναι η ψυχική ικανοποίηση ή συναισθηματική ανταμοιβή που δέχεται κάποιος από την εκπλήρωση των επιθυμιών του και την επιτυχία του σκοπού του. Εάν οι προτεραιότητές των εφήβων είναι μόνο η κοινωνικοποίηση τους, τότε θα παίρνουν ευχαρίστηση μόνον από την συναναστροφή τους με τους συνομηλίκους τους και το παιχνίδι, χωρίς να έχουν στο μυαλό τους το να επενδύσουν στην γνώση και τις δεξιότητες τους για να χτίσουν το μέλλον τους.
Στους νέους πρέπει να δοθεί το δικαίωμα να ονειρεύονται και τα εχέγγυα εκείνα για να πραγματοποιήσουν το όραμά τους. Έτσι θα αρχίσουν να παίρνουν ευχαρίστηση και από τη δημιουργία και τη γνώση και θα επενδύουν όλο και περισσότερο χρόνο σε αυτές.
Πρωτίστως όμως θα πρέπει να αναπτύξουν την αναλυτική τους σκέψη, να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, τι τους αρέσει και ποιες είναι οι πραγματικές πηγές της ευχαρίστησης τους ώστε να αυτοπροδιορίσουν τα ενδιαφέροντά τους και τους στόχους τους.
Τα βιωματικά σεμινάρια με θέμα τον επαγγελματικό προσανατολισμό του Businesscool έχουν ακριβώς αυτόν το ρόλο. Μέσα από το παιχνίδι και διασκέδαση οι έφηβοι θα μάθουν να χτίζουν σήμερα το δικό τους αύριο!
Έλενα Στάμου, BA, BSc, MA, MBA, Συνιδρύτρια Businesscool
Τηλ: 210 3001799, Κιν: 6932 35 36 56
info@businesscool.gr, www.businesscool.gr
