- Θυμωμένος γονιός; Πώς να διαχειριστείτε τον θυμό σας - 22 Σεπτεμβρίου 2023
- Εφηβεία και διεκδικητικότητα - 11 Απριλίου 2023
- Κρατώντας τις ισορροπίες σε μια ανασυσταμένη οικογένεια - 16 Νοεμβρίου 2022
Γράφει στο efiveia.gr η Ψυχολόγος Μαρία Χαριτοπούλου
Ο θάνατος είναι μια από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες στη ζωή ενός ανθρώπου και το πένθος είναι μια φυσιολογική διεργασία που συνοδεύει την απώλεια αυτή. Κάθε παιδί θρηνεί με τον δικό του τρόπο στην προσπάθειά του να κατανοήσει, να αποδεχτεί την απώλεια και να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.
Ο έφηβος μπορεί να συνειδητοποιήσει τη μονιμότητα και την καθολικότητα του θανάτου. Ο θρήνος στην εφηβεία μπορεί να εκδηλωθεί με συναισθήματα λύπης, άγχους, οργής, θυμού. Επίσης ο έφηβος μπορεί να παρουσιάσει μείωση στις σχολικές του επιδόσεις, να εκδηλώσει παραβατικές συμπεριφορές, να έχει διατροφικές διαταραχές ή εξάρτηση από ουσίες.
Οι γονείς στη διαχείριση του εφηβικού πένθους
Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα, οι θετικές σχέσεις με τους γονείς, η συναισθηματική υποστήριξη και η επικοινωνία με τρόπο ανοικτό και ειλικρινή, τοσυμβάλλουν στην αποτελεσματική διαχείριση τη απώλειας. Ας δούμε πώς μπορεί ένας γονιός να στηρίξει το νέο:
- Αναγνώριση ανάγκης θρήνου: Είναι σημαντικό να αναγνωρίσει ο γονιός στον ίδιο του τον εαυτό, τη δική του ανάγκη του να θρηνήσει. Επιτρέψτε ακόμη και να κλάψετε μαζί με το παιδί σας. Δυστυχώς, ένας από τους μύθους που έχουν επικρατήσει είναι ότι δεν πρέπει να μιλάμε για την απώλεια που έχουμε βιώσει.
- Έκφραση συναισθημάτων: Ο έφηβος θα πρέπει να νιώθει άνετα να εκφράσει τα συναισθήματά του και τις σκέψεις που αναδύονται από το τραυματικό γεγονός και να τα μοιραστεί με τους γονείς, τους συνομηλίκους του και τους εκπαιδευτικούς. Είναι πολύ σημαντικό να τονίσει ο γονιός ότι ο έφηβος δεν ευθύνεται σε καμία περίπτωση για την απώλεια.
- Ενημέρωση για την απώλεια: H ενημέρωση για το γεγονός θα πρέπει να γίνεται χωρίς ψέματα ή απόκρυψη πληροφοριών, εξηγώντας με απλό και κατανοητό τρόπο τι συνέβη. Οι ερωτήσεις και οι συζητήσεις γύρω από την απώλεια θα πρέπει να ενθαρρύνονται.
- Συμμετοχή σε τελετουργίες: Η συμμετοχή σε οικογενειακές εκδηλώσεις πένθους θα πρέπει να επιτρέπεται, εφόσον φυσικά το επιθυμεί και ο νέος, δίνοντας πληροφορίες για το τι θα συμβεί και έχοντας φροντίσει να υπάρχει ένα άτομο δίπλα του σε περίπτωση που ο έφηβος χρειαστεί στήριξη.
- Το πένθος δεν είναι ένα γεγονός: Οι γονείς είναι σημαντικό να καταλάβουν ότι το πένθος είναι μια πολύπλοκη διαδικασία και ο κάθε νέος έχει τον δικό του χρόνο να επεξεργαστεί, να κατανοήσει, να διαχειριστεί και αποδεχτεί την απώλεια.
- Νέες συνθήκες: O γονιός θα πρέπει να ενημερώσει τον έφηβο για τις αλλαγές που θα προκύψουν μετά τον θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου, αλλά και για εκείνες τις συνήθειες που θα παραμείνουν σταθερές.
- Ενθάρρυνση για νέες φιλίες και σχέσεις: Οιγονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τον έφηβο να δημιουργήσει νέες σχέσεις και να συνεχίσει τη ζωή του, συμμετέχοντας σε κοινωνικές και σχολικές εκδηλώσεις.
- Διατήρηση αναμνήσεων: Οι συζητήσεις για τον θανόντα ή ένα κουτί αναμνήσεων με αντικείμενα που θυμίζουν στον έφηβο το άτομο που έφυγε από τη ζωή, συμβάλλουν στο να κρατήσει ο νέος ζωντανή την ανάμνηση του αγαπημένου του προσώπου. Σε επετείους και γιορτές, είναι ωφέλιμο να αποφασίζουν από κοινού οι γονείς με τον νέο πώς θα τιμήσουν τον εκλιπώντα, καθώς είναι περίοδοι που εγείρουν έντονα συναισθήματα.
Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου είναι φυσιολογικό να προκαλέσει οδυνηρά συναισθήματα στον έφηβο τους πρώτους μήνες. Ο γονιός με τη στάση του και την στήριξή του μπορεί να βοηθήσει τον νέο να διαχειριστεί την απώλεια και να μπορέσει αργότερα ως ενήλικας να αντιμετωπίσει παρόμοια τραυματικά γεγονότα στη ζωή του.
Σε περίπτωση που η θλίψη του εφήβου παρατείνεται και υπάρχει έκπτωση στην λειτουργικότητά του, μπορείτε να απευθυνθείτε σε κάποιο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο ή Κέντρο Ψυχικής Υγείας, στο Συμβουλευτικό Κέντρο της Μέριμνας ή σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.