- Κακό για τα παιδιά είναι… - 19 Ιουλίου 2023
- Ερωτευμένη μαμά.. - 4 Ιουλίου 2023
- Πτυχία. Πόσο σημαντικά είναι πραγματικά; - 13 Ιουνίου 2023
Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη
Μικρό παιδί είμαι. Σε μία χώρα εχθρική, σε μία χώρα πολέμου. Δίπλα μου άψυχα κορμάκια παιδιών πεταμένα σε θάλασσες και ακτές. Παιδιά που πλήρωσαν την κακία, την απληστία, το μίσος των άλλων. Παιδιά που δε θα παίξουν ποτέ σε παιδικές χαρές, δε θα τρέξουν, δε θα κάνουν σχοινάκι, δε θα πάνε σχολείο.
Μικρό παιδί είμαι. Και δεν έχω τη δυνατότητα να ζήσω όπως τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου, ανέμελα και ξέγνοιαστα. Αναγκάζομαι να βιώσω τη στέρηση αντί για το μητρικό χάδι, το μίσος αντί για την αγάπη, το φόβο αντί για τη γαλήνη.
Μικρό παιδί είμαι. Και δεν ξέρω για ποιο λόγο η παιδική μου ψυχή τιμωρείται ή για ποιο λόγο τα μάτια μου βλέπουν τόσο φριχτές εικόνες. Δεν ξέρω γιατί αντί για τον ήλιο, βλέπω το σκοτάδι.
Μικρό παιδί είμαι. Γιατί αυτό δεν αρκεί για να κάνει να αλλάξετε τον κόσμο;