Γράφει στο efiveia.gr η Δρ Φοίβη Σπέη, Εργοθεραπεύτρια – Διδάκτωρ ψυχολογίας της υγείας
Πολλές γυναίκες της γενιάς μιας – σε μια προσπάθεια να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής εξέλιξης και των οικογενειών μας – επιλέγουν να κάνουν παιδιά μετά τα 30. Μάλιστα, ο αριθμός των γυναικών που γίνονται μητέρες σε ηλικία 35 έως 39 ετών έχει αυξηθεί σταθερά από το 1979 έως σήμερα. Ταυτόχρονα, το ποσοστό γεννήσεων, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, για τις γυναίκες ηλικίας 40 έως 44 ετών που γίνονται μητέρες είναι στα υψηλότερα ποσοστά που αναφέρονται στις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Επομένως προκύπτει λογικά πως όταν τα παιδιά μας θα μπαίνουν στην εφηβεία, οι μητέρες θα εισέρχονται σε προ-εμμηνοπαυσιακή ή περιεμμηνοπαυσιακή περίοδο.
Το πολιτισμικό στερεότυπο απεικονίζει την εμμηνοπαυσιακή γυναίκα ως μελαγχολική και ευερέθιστη και πολλοί πιστεύουν πως η εμμηνόπαυση προκαλεί κατάθλιψη και αρνητική διάθεση. Ωστόσο αυτό δεν είναι η απόλυτη αλήθεια. Το πώς θα βιώσει η γυναίκα την περίοδο αυτή της ζωής, εξαρτάται κατά πολύ από τις προσωπικές της πεποιθήσεις για τη γήρανση αλλά και από άλλους παράγοντες, όπως τα υψηλά επίπεδα άγχους και η δύσκολη καθημερινότητα, οι δυσκολίες στις σχέσεις, το κάπνισμα, τα χαμηλά επίπεδα άσκησης και η όχι τόσο καλή υγεία.
Φυσικά, τα συμπτώματα ή οι εμπειρίες δεν είναι ίδιες για όλους και σίγουρα δεν υπάρχει καμία μαγική λύση. Συζητήστε με τον γιατρό σας τις φαρμακευτικές επιλογές που υπάρχουν. Είναι ίσως και μια ευκαιρία, τώρα που τα παιδιά μεγαλώνουν να αφιερώσετε λίγο χρόνο στον εαυτό σας για να κάνετε πράγματα που αγαπάτε, όπως κάποιο χόμπι, γυμναστική ή να μάθετε κάτι καινούριο. Για πολλές γυναίκες η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί μία νέα αρχή σε πολλά επίπεδα με αυξημένη αίσθηση ελευθερίας.
Είναι σημαντικό να θυμάστε πως εάν αποδεχθείτε την εμμηνόπαυση ως μία μετάβαση σε ένα άλλο στάδιο ύπαρξης, τα βιώματα θα αποδειχθούν ευκολότερα για εσάς και τα παιδιά σας. Είναι μια ευκαιρία να διδάξετε με το παράδειγμά σας πως δύναται να αντιμετωπιστούν οι σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές-που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Η νιότη μπορεί να φεύγει αλλά παραχωρεί τη θέση της στη σοφία.