Γράφει στο efiveia.gr η Δρ Φοίβη Σπέη, Εργοθεραπεύτρια – Διδάκτωρ ψυχολογίας της υγείας
Τα ναρκωτικά αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των γονέων κατά την περίοδο της εφηβείας. Είναι σημαντικό να διαχωρίζουμε τον εθισμό από την κατάχρηση ουσιών. Κάποιοι έφηβοι μπορεί να πειραματιστούν με ναρκωτικά αλλά να μην εθιστούν. Είναι σημαντικό αυτά τα θέματα να συζητηθούν από νωρίς με τα νέα παιδιά χωρίς έντονες συναισθηματικές εξάρσεις και κατηγορίες.
Σχεδόν οι μισοί χρήστες ναρκωτικών είναι κάτω των 18 ετών. Ο πειραματισμός παίζει μεγάλο ρόλο στην εφηβική χρήση ναρκωτικών. Ταυτόχρονα όμως ο πειραματισμός είναι και ένα αναπόφευκτο γεγονός της ζωής.
Αν και ένας έφηβος μπορεί να πειραματιστεί με ναρκωτικά και να μην εθιστεί, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους λόγους που τον βάζουν στον πειρασμό να δοκιμάσει ναρκωτικά. Οι πιο συχνοί λόγοι που αναφέρουν οι ίδιοι οι έφηβοι και όπως προκύπτει από πληθώρα ερευνών, είναι η περιέργεια, η πίεση από τους φίλους, το στρες, οι συναισθηματικές δυσκολίες και η επιθυμία να ‘δραπετεύσουν’.
Υπάρχουν κάποια ανησυχητικά σημάδια που αποτελούν ενδείξεις για τη χρήση ναρκωτικών. Βέβαια στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε πως αυτά τα σημάδια δεν σημαίνουν απαραίτητα πως γίνεται χρήση ουσιών, αλλά καλό είναι σε κάθε περίπτωση ο γονέας να ενεργήσει προληπτικά και να επιδιώξει μία ανοιχτή συζήτηση με το παιδί του. Κάποια συνηθισμένα σημάδια είναι η πτώση της σχολικής επίδοσης, τα κόκκινα μάτια, το αναίτιο γέλιο, η απώλεια ενδιαφέροντος για αγαπημένες δραστηριότητες, η αποφυγή της βλεμματικής επαφής, η ύποπτη απόκρυψη πληροφοριών, η ασυνήθιστη κούραση, η έκπτωση της σωματικής εμφάνισης, οι ανεξήγητες απουσίες ή αργοπορίες.
Είναι πολύ σημαντικό στο σημείο αυτό ο γονέας να πλησιάσει τον έφηβο με κατανόηση και ενσυναίσθηση, κάνοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις. Εάν ο έφηβος παραδεχτεί τη χρήση ναρκωτικών είναι καίριας σημασίας να μην αντιδράσει υπερβολικά ο γονέας, καθώς αυτό μπορεί να αποτρέψει τον έφηβο να μιλήσει ανοιχτά για τις εμπειρίες του. Εξίσου σημαντικό είναι να μη νιώσει ο έφηβος πως ο γονέας τον απορρίπτει ή αποσύρει την αγάπη του. Ο γονέας πρέπει να διαβεβαιώσει το παιδί πως θα είναι δίπλα του και να συζητήσουν πιθανές λύσεις.
Υπάρχει φυσικά και η περίπτωση να αρνηθεί κάθε χρήση ναρκωτικών ο έφηβος. Σαφώς μπορεί να ψεύδεται αλλά επίσης μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο στη ζωή του που τον δυσκολεύει. Σε κάθε περίπτωση η υποστηρικτική συζήτηση μόνο οφέλη μπορεί να έχει.
Εάν το πρόβλημα συνεχίζει και οι γονείς υποψιάζονται πως ο έφηβος δεν έχει πει την αλήθεια σε σχέση με τη χρήση ναρκωτικών, θα ήταν βοηθητικό οι γονείς να αναζητήσουν την συμβουλή και υποστήριξη των ειδικών. Όσο πιο νωρίς διαγνωστεί ο εθισμός, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να έχει ο έφηβος πλήρη αποκατάσταση.