Γράφει στο efiveia.gr η Παιδαγωγός – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Αναστασία Καρακώστα
Για τον έλεγχο της συμπεριφοράς στο σπίτι και στο σχολείο προτείνονται τα εξής:
- Να δημιουργηθεί ένα κλίμα αποδοχής και κατανόησης των μαθησιακών του δυσκολιών τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο. Να μην επικρίνεται, ούτε να επιπλήττεται για τα λάθη ή τις αδυναμίες του.
- Να μην δίνεται σημασία στα ξεσπάσματα θυμού και στα νεύρα του. Να μένει μόνος του για να ηρεμεί και να μην του δίνεται καμία προσοχή ή ενίσχυση.
- Να αποφεύγονται οι τιμωρίες για την αρνητική του συμπεριφορά. Σε περίπτωση που τιμωρηθεί, καλό θα είναι να γίνει αμέσως μετά την εμφάνιση της συμπεριφοράς και να του εξηγηθεί τόσο η τιμωρία αυτή καθαυτή όσο και ο λόγος της τιμωρίας. Αυτό να γίνεται χωρίς φωνές, αλλά με σταθερό και ήρεμο τόνο.
- Ως τιμωρία θα λειτουργεί η στέρηση ενός δικαιώματος, μιας ευχάριστης και αγαπημένης δραστηριότητας ή κάποιου υλικού αγαθού που μπορεί να του αρέσει πολύ.
- Να ενισχύονται θετικά με αμοιβές και επαίνους όλες οι επιθυμητές θετικές συμπεριφορές του, αμέσως μόλις συμβαίνουν. Να χρησιμοποιηθούν ως ενισχυτές δραστηριότητες, παιχνίδια ή υλικά αγαθά που του αρέσουν πολύ. Επίσης, να επαινείται λεκτικά τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο, μπροστά στους υπόλοιπους συμμαθητές του για κάθε θετική προσπάθεια συμπεριφοράς ή επίδοση.
- Να γίνονται συζητήσεις μαζί του για την αρνητική συμπεριφορά, την αντίδραση και τα συναισθήματά του μόνο όταν θα είναι απόλυτα ήρεμος και κυρίως όταν δεν θα έχει υπάρξει αφορμή από κάποια δική του συμπεριφορά. Έτσι, θα μπορέσει να ακούσει τις όποιες παρατηρήσεις και συμβουλές των γονέων και εκπαιδευτικών.
- Καλό είναι ο τόνος και το όλο πλαίσιο της συζήτησης να είναι ήρεμο και όχι επικριτικό, με άσχημους χαρακτηρισμούς. Να δίνονται συμβουλές και να ζητείται η γνώμη του.
- Να γίνεται προσπάθεια να εντάσσεται στην ομάδα των συνομηλίκων και να συμμετέχει στα παιχνίδια, σε ρόλους “διαιτητή” ή “διαπραγματευτή” για να μάθει να διαχειρίζεται καταστάσεις, χωρίς να έχει ηγετικό /αρχηγικό ρόλο.